การทำสมาธิและการเริ่มตั้งซึ่งความสิ้นในอัตภาพ : หน้า 185/243

ประโยค๒ - พระธรรมปทุฏฐ์ถอดแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 183 ดิฉัน มาโดยรวมกันทั้งหมด, (นีกลับ) มาที่องค์ ฯ จากที่แห่งหนึ่ง ฯ ภิขุมัอุบาสิกา พวกฉันนั่งทำสมาธิในที่แห่งหนึ่ง ฯ อุบาสิกา. องดูฉัททะหลาย ชื่อว่ามธรรมนันคืออะไร? ภิขุมัอุบาสิกา พวกฉันทำการสาธยายอากาศ ๑๒ เริ่ม ตั้งซึ่งความสิ้นและความเสื่อมในอัตภาพอยู่. อุบาสิกา. ท่านเจ้าขา การทำการสาธยายอากาศ ๒๒ และ การเริ่มตั้งความสิ้นและความเสื่อมในอัตภาพ ย่อมสมควรแก่พวกท่าน เท่านั้น หรืออ่อนสมควรแก่พวกดิฉันด้วยเล่า? ภิขุมัอุบาสิกา ธรรมนี้ อันพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรง ห้ามแก้ใคร ฯ อุบาสิกา. ถ้าอย่างนั้น ขอพวกท่านจงให้อากาศ ๒๒ และของ บอกการเริ่มตั้งซึ่งความสิ้นและความเสื่อมในอัตภาพ แด่ฉันบ้าง. ภิขุมัอุบาสิกา ถ้าอย่างนั้น ท่านจงเรียนเอา แล้วให้เรียน เอาทั้งหมด. [อุบาสิกา ธรรมนธรรมาร ๑ ผล ๑ ก่อนภิขุ] จำเดิมแต่นั้น อุบาสิกานี้ได้ทำการสาธยายซึ่งอากาศ ๒๒ (และ) เริ่มตั้งใช้ความสิ้นไปและความเสื่อมไปในตน ได้บรรลุ มรรธ ๓ ผล ๓ ก่อนกิฎูเหล่านั้นที่เดียว. ปฏิสังขาร ๔ และ ๑. คือ ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เนื้อ เอ็น กระดูก เยื่อในกระดูก ม้าม หัวใจ ตับ พังผืด ไต ปอด ไข่ใหญ่ ไส้น้อย อาหารใหม่ อาหารเก่า ดี เทศม์ หนอง เลือด เหงื่อ มันมัน น้ำตา น้ำมูก น้ำลาย น้ำมูก ใจอั้ม มุตร ถิ่มเต็มตลุงงื่นงั้น มันสมองเข้า้วย เป็น ๑๒ ตามคำภีร์วิสุทธิธรรมรร.