พระธรรมปฏิรูปกถา ภาค ๒ - หน้าที่ 4 : หน้า 6/243

ประโยคและข้อความที่อ่านได้จากภาพมีดังนี้: ประโยคและข้อความในภาพ: "ประโยค๒ - พระธรรมปฏิรูปกถา ภาค ๒ - หน้า 4 บูรษ. พระผู้เป็นเจ้าปราถนาจะไม่ให้ช่างหล่านนั้นมาทำไหมล่ะ? อัลลอ. เอาดา. บูรษ. ถ้ากระนั้น กระผมจึงไม่ให้ช่างหล่านนั้นมา ได้กาอาย พิณสำหรับให้ช่างใคร และสอนมนต์สำหรับให้ช่างใคร แก่พระ ดามสแล้ว: เมื่อมีอาให้ ได้ชื่อสายพิณ ๑ สาย ให้เรียนมนต์ ๑ บาท แล้วบอกว่า "เมื่อดีดสายพิณสายนี้ รำมนต์บทนี้แล้ว ช่าง ไม่อาแม้จะหันกลับแดดุ ย่อนหน้าปี: เมื่อดีดสายพิณสายนี้ รำมนต์บทนี้แล้ว ช่างจะกลับเหลือดูน้องหลังพลานนี้ไป; เมื่อ ดีดสายพิณสายนี้ รำมนต์บทนี้แล้ว ช่างนายฝง ย่อม่น้อมหลัง เข้ามา," แล้วกล่าวว่า "สิ่งใด อันท่านชอบใจ. ท่านพึงทำสิ่งนั้น เกิด " ไหว้พระคามสมแล้ว ก็หลีกไป. พระดาม สรามนต์บทสำหรับใส่ช่าง ดีดสายพิณสำหรับใส่ช้าง ยังช่างให้หนีไปอยู่แล้ว. [พระเจ้าสุเทพกับนกคำสลีลิงค์] ในสูรนั้น ในกรุงโกลกัสพี ได้มีพระราชาทรงพระนามว่าพระเจ้า ปรังพะ ดวงหนึ่ง พระเจ้าปรางพระองค์ผิวแดงอ่อนอยู่ที่กลางแจ้ง กับพระราชเทวี ผู้ทรงครรภ์ พระราชทวี ทรงผมผ้ากวาดแดง อันมีราคาสานหนึ่ง ซึ่งเป็นพระอุทยาธรของพระราชา ทรงนั่งปราศรัย กับพระราชา ถอดพระขำมงค์ อันมีราคาแสนหนึ่งจากพระองค์ ของพระราชา มาสนใส่ที่วังของพระองค์. ๑. อากาศเด ณ ที่นั้นแห่งอากาศ." ถ้าอยากได้ข้อมูลเพิ่มเติมหรือความช่วยเหลืออื่น ๆ แจ้งได้ครับ!