การสนทนาระหว่างพระธีรม๏ทฺรุกากับอุบาสิกา : หน้า 190/243

ประโโยค - พระธีรม๏ทฺรุกาแปล ภาค ๒ - หน้า๔ 188 จับโจรที่ม่วยผมพร้อมด้วยของกลางจะนั่น เราควรหนีไปเสียงจากนี้" แล้วกล่าวว่า "อุบาสิกา ฉันจำลาไปละ.." อุบาสิกา ท่านจับไปที่ไหน? พระผู้นี้จ๋า. ภิภู. ฉันจับไปสำนักพระศาสดา อุบาสิกา. อุบาสิกา. ขณะนองอยู่ในที่นี้ก่อนเกิด เจ้าขา. ภิภูนั่นกล่าวว่า "ฉันจับไม่อยู่ อุบาสิกา จักต้องไปอย่าง แน่นอน" แล้วได้เดินออก (จากที่นั่น) ไปสำนักของพระศาสดา. [พระศาสดาแนะนำให้ภักติโอนอย่างเดียว] ลำดับนั้น พระศาสดาตรัสถามเธอว่า "ภิภู เธออยู่ในที่ง้น ไม่ใช่หรือ?" ภิภู. เป็นอย่างนั้น พระเจ้า. ข้าพระองค์ไม่สามารถอยู่ ในที่นี้ได้. พระศาสดา. เพราะเหตุไร? ภูภู. ภิภู. ข้าแต่พระองค์เจริญ (เพราะว่า) อุบาสิกานั้น ย่อม รู้ถึงเรื่องอธินคึดแล้ว ๆ ทุกประการ ข้าพระองค์จึงว่า "ก็ ธรรมดาปฏิญญา ย่อมคิดอารมณ์อันงามบ้าง ไม่งามบ้าง; ถ้าเรา จับคิดสิ่งบางอย่างอันไม่สมควรแล้วไซร้, อุบาสิกานั้น ก็ยังเรา ให้หลังซึ่งประการอันแปลก เหมือนจับโจรทีมพร้อมทั้งของกลาง ฉนั้น" ดังนี้แล้วจึงได้มา. พระศาสดา. ภิกษุ เธอควรอยู่ในที่นั้นแหละ. ภิภู. ข้าพระองค์ไม่สามารถ พระเจ้า ข้าพระองค์ก็อยู่