ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระปิยะปฐมปฏิรูปคำแปล ภาค ๒ - หน้า 44
[พระเจ้าอุเทนถูกจับ]
ก็พระเจ้าอุเทน ได้มีพระราชเทวีกระองค์หนึ่ง ทรงพระนามว่า พระนางวาสุดา เป็นพระราชธิดาของพระเจ้าจักรพรรดิโชค การผิดพลาดว่า ในเมืองอุตเชน มีพระราชาทรงพระนามว่า พระเจ้า จันทะโปโชต. วันหนึ่ง พระองค์เสด็จมาจากพระราชชุดาน ทอดพระเนตรดูสมบัตของพระองค์แล้ว ตรัสว่า "สมบัติเช่นนี้ ของใคร ๆ เห็นกัน? มีไหมหนอ?" เมื่ออาณัติราบพูดว่า "นี้จะชื่อว่าสมบัตอะไร? สมบัติของพระเจ้าอุเทนในเมืองโกสัมพิมพ์นั่น" ดังนี้แล้วตรัสว่า "ถ้าอย่างนั้น เราจับเจ้า อุเทน." อาณัติยิ้ม. ใคร ๆ ก็ไม่สามารถจับท้าวเธอได้ พระเจ้าข้า. พระราชา เราจักทำอุบายบางอย่าง จับให้ได้. อาณัติยิ้ม ไม่สามารถดอก พระเจ้าเข้า. พระราชา. เพราะเหตุอะไรเล่า? อาณัติยิ้ม เพราะพระเจ้าอุเทนนั้น รู้สດปะ ชื่อสวัสดิ์กันต, ทรงรายมณฑลแล้วคิดพินิทสวัสดิ์กันตอยู่ จะให้ขังหนีไปก็ได้ จับเอา ก็ได้, ผู้ที่พร้อมด้วยพวกพานะจะขังชื่อว่าสันกันตข้าวเจ้า เป็นไม่มี. พระราชา. เราไม่อาจที่จะจับเขาได้หรือ? อาณัติยิ้ม พระเจ้าข้า หากพระองค์มีความจำนงพระทัย นะนี้ โดยส่วนเดียวแล้ว, ถ้าเช่นนั้น ขอพระองค์จงรับสั่งให้ช่างทำ ช่างไม้ขึ้น แล้วส่งไปยังที่อยู่ของพระเจ้าอุเทนนี้; ท้าวเธอรจงสนับ
๑. พระมหาบุญรอด ป. ๑ วัดกันมาตุยาราม แปล