ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประกอบ - พระอิ้มปทุมาภูเปา แปล ภาค ๒ - หน้าที่ 66
เป็นผู้ใคร่เพื่อฉันพระศาสดาให้สวย: ขอท่านทั้งหลาย จงให้พระศาสดาแก้ขาวเจ้านั้นวันหนึ่ง."
เศรษฐีกัง ๓ นั่น กล่าวว่า "นาย ถ่านั้นนั้น ท่านจงมินิมติ พระศาสดาเวยในวันรุ่งขึ้นึิด" นายสนุนมาลากนั้น รับคำว่า "ดีแล้ว นาย" ดังนี้ จึ่งนิมิตพระศาสดา ตระเตรียมเครื่องสักการะ. ในกาลนั้น พระราชพระราชทานหาฎะนะ ~ คาถนะะใหเป็นค่าฝากไม้แก่รงนากวดีทุก ๆ วัน. ทาสีของรงนากวดีนั้น ช่อนางขุชุดตรา ไปสำนักของนายสนุนมาลาก รับดอกไม้ ทั้งหลายเนื่องนิตย์. ต่อมา นายมาลากรา กล่าวว่ารนางขุชุดตรานั้น ผูมาในวันนั้น ว่า "ข้าพเจ้านิมิตพระศาสดาไว้แล้ว, วันนี้ ข้าพเจ้านับบูชาพระศาสดาด้วยดอกไม้ก้อนเล็กนิด, นางรองอยู่ เป็นผู้ช่วยเหลือในการเลี้ยงพระ ฟังธรรม (เสียด่อน) แล้ว จึงรับดอกไม้ไป."
นางรับว่า "ได้."
นายสนุนะ เรียกกุฎฐงส์ มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุขแล้ว ได้รับบาตรเพื่อประโยชน์แก่การกระทำอุโมง น พระศาสดารังเริ่มธรรมเทคนเป็นเครื่องอุโมงนแล้ว. ฟังนางขุชุดตรา สับธรรมกถาของพระศาสดาวเตียว ตั้งอยู่ในโลดาปัตผลแล้ว. ในวันทั้งหลายอื่น นางถือเอาดาบนะ ๔ ไว้สำหรับตน รับดอกไม้ไปด้วยกาหาปนะ ๔. ในวันนั้น นางรับดอกไม้ไปด้วยกาหาปนะทั้ง ๔ หาหาปนะ.
ลำดับนั้นน นางสาวดี กล่าวว่ารนางขุชุดตรานั้น ว่า "แม่