ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - พระจัมปิทัศถูกแปล ภาค ๒ - หน้า 180
๒. เรื่องภิกษุรูปใดปฐนู [๒๕๕]
[ข้อความเบื้องต้น]
พระศาสนามีประทับอยู่ในพระเถรวัณ ทรงปรารภภิกษุใด รูปหนึ่ง ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "ทุนิจกุคุสต สทุโน"
[อัปปิกาจัดที่อยู่ถวายภิกษุ ๖๐ รูป]
"ได้รับบ้านตำบลหนึ่ง ชื่ออัปปิกามา ใกล้สรงขาในแว่นแคว้นของพระเจ้าโกศล ภายหลังวันหนึ่ง ภิกษุประมาณ ๖๐ รูป ทูลอาราธนาให้ตรัสบอกพระกัมมุฐานจนถึงพระอรหันต์ ในสำนักของพระศาสดาแล้ว ไปสูบ้านนั้น เขาไปเพื่ออินทบทด ลำดับนั้นเจ้าของบ้านนั้นชื่ออัปปิกาได มารดาของเจ้าของบ้านนั้น เห็นภิกษุเหล่านี้แล้ว มินิมด์ให้ในเรือน จึงอังคาสด้วยข้าวอุฑเตยและอัฐอันมีรสเลิศต่าง ๆ ถามว่า "พวกท่านประสงค์จะไป ณ ที่ไหน? เข้า" ภิกษุเหล่านั้นบอกว่า "พวกเรามีความประสงค์จะไปสู่ตามความผาสุก มหาบูชิกา" นางทราบว่า "พระผู้เป็นเจ้าทั้งหลายชะรอยจะสงฆาสถานที่สำหรับบำพรรษา (เป็นแถว) จึงหมอปล ลงที่ใกล้ท่านแล้วกล่าวว่า "ถ้าพระผู้เป็นเจ้าทั้งหลายจ้องอยู่ในนี้ตลอด ๑ เดือนนี้ใช่รึ คิดจัับรับสนะ? ศิ ล ๕ (และ) ทำอุบาสกกรรม" ภิกษุทั้งหลายปรึกษากันว่า "เราทั้งหลายเมื่ออาศัยอาศัยที่นี่ ไม่มีความลำบากด้วยกัน จักสามารถทำการสักการะออกจากภาพได้" ดังนี้
* พระมหาสราวป. ๓ วัดบวรนิเวศวิหาร แปล