ความรักและการเกิดใหม่ตามความเชื่อในพระธีมปฏิฐิโกะ : หน้า 29/243

ประโยค - พระธีมปฏิฐิโกะเปนภาษาสันสกฤต ภาค ๒ หน้า ๒๗ พร้อมกับเวลาเห็นเท่านั้น ความรักใคร่เหมือนลูกในโมสะนั่น บังเกิดแก่นางแล้ว. [ความรักเกิดขึ้นด้วยเหตุ ๒ ประการ] ก็เศรฐู มีลูกสาวอยู่คนหนึ่ง นางมีอายุรวา ๕๕-๑๖ ปี รูป ร่างสะสวย น่าเอ็นดู ใคร่เศรฐูให้หญิงรับไว้ในคนหนึ่งเพื่อรักษา นาง แล้วให้อยู่ที่ท้องมีสีร (ห้องพิเศษ) ที่พื้นชั้นบนแห่งปราสาท ๑ ชั้น ในขณะนั้น ลูกสาวเศรฐูให้หญิงคนหนึ่งใช้ไปตลาด. ครั้งนั้น กรรมของเศรฐู เห็นหญิงท่านนี้แล้ว จึงถามว่า "จะไปไหน ? เมื่อบางตอบว่า "ข้าแต่แม่เจ้า ดิฉันไปด้วยก็ได้แห่งคิดของแม่เจ้า" จึงกล่าวว่า "เจ้ามาทางนี้ก่อน" จงกรรับใช้ไว้. ง ลากดั้ง ล้างเท้า, ทานน้ำมัน ปู่กิน่อน ให้บุตรของเรา. จึงทำการรับใช้อย่างหลัง" นางใคร่รับทำตามสั่งแล้ว. ครั้งนั้น ลูกสาวของเศรฐู ได้ครูหญิงรับใช้นันผู้มา. ที่นั้น หญิงคนใช้นั้น เรียกมาว่า "แม่เจ้า อย่าเพิ่มโกรธฉัน. บุตรเศรฐูชื่อโมสะมาแล้ว. ดิฉันทำสิ่งนี้ ๆ แกเข้าและ ไปในตลาดนั้นแล้วจึงมา." เพราะฟังชื่อว่า "โมสะ" ผู้บุตรเศรฐูนัน ความรักต้องผิวหนังเป็นต้น จุดถึงนี้ในกระดูก ตั้งขึ้นแก่ลูกสาวเศรฐูแล้ว. [ลูกสาวเศรฐูเปลาสารสัน] แท้จริง ลูกสาวเศรฐูนี้ เป็นภรรยาของนายโมสะนัน ในเวลาเขาเป็นนายโกณฑลิ ได้คลายข้าวสุกทะนานหนึ่ง และพระปิงเจกพุทธเจ้า ด้วยอานุภาพแห่งผลทานนั้น นางจึงมาเกิดใน