เอราวัณและเทพพุตรในตำนาน : หน้า 158/243

เกิดขึ้นด้วยผลแห่งต้นทองหลาง บันฑุกัมพลสิลา มีดั่งดวง ชยพูกษ์ครั่งและสีบวโร" โดยยาว ๖๐ โยชน์ โดยกว้าง ๕๐ โยชน์ หน้า ๑๕ โยน์ ที่กึ่งแห่งพระราชฐานของในเวลาประทับนั่ง ฟูจิ้น เต็มที่อีกในเวลาเสด็จลูกขึ้น เกิดขึ้นแล้วก็โค่นไมปรินิตตะ ด้วย ผลแห่งศิลลา [เทพพตู ๑๓ องค์นั่งบนกระพอทองเอราวัณ] ส่วนช่างเกิดเป็นเทพพุตรชื่อเอราวัณ แท้จริง สัตว์วิรจฉาน ทั้งหลาย ย่อมไม่มีในโลก เพราะฉะนั้น ในเวลาทั้งสัตว์และอัคนี ออกเพื่อประทานพระอุเทษาน เทพพุตรนั้น จึงจำแลงตัวเป็นช้างชื่อ เอราวัณ สูงประมาณ ๕๐ โยชน์ ช้างเทพพุตรนี้ นิรมิต กระพอง ๑๓ กระพอง เพื่อประโยชน์แก่ผู้ ๓๓ คน ในกระพองเหล่า นั้น กระพองหนึ่ง ๆ โดยลามประมาณ ๓ คาวุต โดยยาวประมาณ ถึงโยชน์ ช้างเทพพุตรนี้ นิรมิตกระพองชื่อสุดทะนะ ประมาณ ๓๐ โยชน์ ในท่ามกลางกระพองทั้งหมด เพื่อประโยชน์แก่หัวตะลก เมืองบนแห่งกระพองนั้น มิมณฑปแก้วประมาณ ๑๒ โยชน์ ถึงลิ่ม ด้วยแก้ว ๓ ประการ สูงโยชน์หนึ่ง ตั้งขึ้นในระหว่าง ๆ (เป็นระยะ ๆ) ในมณฑปแก้วนี้ จ่ายแห่งกระดิ่งกุหลาบอ่อน ๆ พัดแล้ว มีเสียง กังวานปานเสียงทิพย์ส่งดีด ประสานด้วยเสียงคนตรีเมือง ๕ ห้อย อยู่ที่ริมโดยรอบ มัลลังก์แก้วมณี ประมาณโยชน์หนึ่ง เป็นพระ