ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - พระธัมม์ทัตถูกแปลภาค ๒ - หน้า 155
ทั่ง ๒ ให้หวังลงไปในมหาสมุทร อุสุราหล่านั่น มีศรีจะปกครองตกลงไปในสมุทรแล้ว ขณะนั้น อุสุรามินได้เกิดที่พื้นที่ในแห่ง เขาสิเนรุ ด้วยอาภูมภาพแห่งบุญของพวกเขา ต้นไม้ชื่อจิตตาล
(ไม้แคฝอย) ก็เกิดแล้ว
เมื่อสงครามระหว่างเทวดาและอสุร (ประจิ กัน) ครั้น เมื่ อพวกอสุราปราชัยแล้ว ชื่อว่า เทพบุตรในชั้นดาวดิงส์ประมาณ หมื่น โยมเกิดขึ้นแล้ว และในระหว่างประดามั้นปราณิทและปัญจิมทิคแห่งพระนครนั้น มีเนื้อที่ประมาณสิบมั่น โยนเนียว ระหว่างประดาน ทักษิณทิศและอุตตรทิศกั้นนั่น อันนี้ พระนครนั้นประกอบด้วย ประตูพ้นหนึ่ง ประดับด้วยอุทกานและสะโบกรณี. ปราสาทนามว่า วรชันต สุง ๓๐๐ โยนน์ แล้วด้วยแก้ว ๓ ประการ ประดับด้วยดาว ทิศ เหล่ารับสูง ๑๐๐ โยนน์ ผุดขึ้นด้วยผลแห่งสกลในท่ามกลางพระนครนั้น ที่ปั้นเป็นทอง ได้มีมืองเป็นแก้วมณี ที่ปั้นเป็นแก้วมณี ได้มืองเป็นทอง ที่ปั้นเป็นแก้วประพาท ได้มืองเป็นแก้วมุกดา ที่ปั้นเป็นแก้วกูฏา ได้มืองเป็นแร่หว้านประพาท ที่ปั้นเป็นแก้วๆ ได้มืองเป็นแก้วประกุฎ, ที่ปั้นเป็นแก้ว ฯ ได้มีงเป็นแก้ว ฯ ได้มีงเป็นแก้วฯ ๑ ประการ ได้มีงเป็นแก้ว ฯ ได้มีงเป็นแก้ว ฯ ๑ ประการ ได้มืองเป็นแก้ว ๓ ได้มีงเป็นแก้ว ฯ ๓ ประการ. ธงที่ตั้งอยู่กลาง ได้มีส่วนสูง ๓๐๐ โยนน์ ปราสาทสูงพันโยชน์ ล้วนแล้วด้วยแก้ว ๓ ประการ เกิดแล้วด้วยผลแห่งสกลา ด้วยประการฉะนี้
ต้นปาริฉัตรกะ มียานบุญตล อบน ๓๐๐ โยนน์โดยรอบ
๓. แก้ว ๓ ประการ คือ แก้วมณี แก้วไพฑูรย์ แก้วประพาท แก้วมุกดา แก้ววิชิ ยแก้วผลึก แก้วงุ่ง