ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- พระชัยมงคลถูกอาใจแปลภาค๒-หน้าที่ 213
ได้เปล่งเสียงว่า "เราชนะแล้ว เราชนะแล้ว" ดังนี้ ๒ ครั้ง. ในขณะนั้น พระเจ้ากรุงพลสินี ทรงปราบป้องจันทนทให้สงบราบคาบแล้วดีดจ้าถามให้ดังอุทกะ ใกล้ส่งแม่บำเหน็จสุขสมำเพื่อทรงประสงค์จะสงบเสนาม ได้ทรงคำขึ้น. กิริยาธรรมว่า เสียงที่ว่า "เราชนะแล้ว เราชนะแล้ว" ย่อมไม่พอพระหยัของพระราชาทั้งหลาย. พระองค์จึงเสด็จไปยังสถานของกุฎาทบันทิต นั้น ตรัสถามว่า "เราทำการยึดอิฐตรามเดี๋ยวนี้ ก็ด้วยคิดว่า " เราชนะ ส่วนเธอร้องว่า เราชนะแล้ว เราชนะแล้ว," นี้ชื่อเป็นอย่างไร ?" ทุกกาทบันทิต จึงทูลว่า "พระองค์ทรงชนะพวกโจรภายนอก, ความชนะที่พระองค์ทรงชนะแล้ว ย่อมกลับเป็นไม่นชนะ อีกได้แก่: ส่วนโจรคือความโลก ซึ่งมีในภายใน อันข้พระองค์ชนะแล้ว, โจรคือความโลภนั้น จังไม่กลับชนะข้าพระองค์ ชนะโจรคือความโลกนั้นอย่างเดียวเป็นดี" ดังนี้แล้วจึงกล่าวคาถานี้ว่า
"ความชนะใด กลับแพ้ได้ ความชนะนั้นไม่ใช่
ความชนะที่ดี, (ส่วน) ความชนะใด ไม่กลับแพ้
ความชนะนั้น เป็นความชนะที่ดี.."
ในขณะนั้นเอง ท่านแลดูแม่อุคคเวฬิง องค์สิงมิน้ำเป็นอารมณ์ ให้บังเกิด บรรลุคุณพิเศษแล้ว นั่งในอากาศโดยลังก์ พระราชา
๑. ขนธาวาริ ประเทศเป็นที่คืนต่อไปมั่ย ๒.ฯ. ชา. เอก. ๒๗/๒๒. ตฤณุฏกถา. ๒/๑๓๓.