ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๑๒ - พระธรรมปทุฐุกถูลจะแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 179
อีกนั่หนึ่ง จิตนี้ คือทั่งละบ่วงมารือก็คือเสววัตถุไมได้ ตั้งอยู่
ยอดมจีนรุน ดูปลานั้นน่ะ นั่น เพราะฉะนั้น โยคาวจร ควรละ
บ่วงมารเสีย คือควรละบ่วงมารกล่าวคืออิสวัสดุอันเป็นเหตุคือนร
แห่งจิตนัน ดังนั้นเ
เรื่องพระมามิถฏะ จบ.