พระธัมม์ฤทธุต์ถูกแปล ภาค ๒ : หน้า 188/243

ประโยค๒ - พระธัมม์ฤทธุต์ถูกแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 186 ข้าพระองค์คิดว่า"ไอนนอน มหาอุบาสิกาจะพิ้งจัดแจงอาหารชื่อเห็นปานนี้เพื่อพวกเรา" (นาง) ก็ได้จัดแจงอาหารถวายตามที่พวกข้าพระองค์คิดแล้ว" ดังนี้แล้ว ก็กล่าวสรรเสริญคุณของมหาอุบาสิกา [อุบาสิกาจักของถวายตามที่กิฤู้อัญการ] กิฤูปใครรูปหนึ่ง สับดับอภัยคำสรรเสริญคุณของมหาอุบาสิกา นั่นแล้ว เป็นผู้ใดจะไปนที่นั้น เรียกกับมาถานุในสำนักงานพระ ศาสดาแล้ว ทูลถามพระศาสดาว่า "เขาแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้า พระองค์ก็จากไปบ้านนั้น" แล้วออกจากพระเชตวัน ถึงบ้านนั้นโดย ลำดับ ในวันที่ตนเข้าไปสู่ครรภิ คิดว่า "เขาเล่าสือว่า อุบาสกนี้ ย่อมรู้เหตุคั่งบุคคลอื่นคิดแล้ว ง" ก็เรานิหนอหน่อยแล้วในหนทาง จักไม่สามารถจะวิดาร ได้, ในหนหน อุบาสิกินี้จะพึงส่งคนชำระ วิหารมาเพื่อเรา." อุบาสิกานั่งในเรือนนั่นเองรำพึงถึงนั้นแล้ว จึง ส่งคนไป ด้วยคำว่า "เจ้าจงไป ชำระวิหารแล้วจึงมา." ฝ่ายกิฤูอนุนี้ออกดื่มน้ำ จึงคิดว่า "ไอนนอนอุบาสก นี่ จะพิิ่งน้ำดื่มละลายท่านคงส่งไปแก่อเรา" อุบาสิก็ ได้ส่งน้ำนั้นไปให้ เธอคิด (อีก) ว่า "อุบาสิกา จงส่งข้าวขาคู มีรสนิทและแกงอ่อมมาเพื่อเรา ในวันพรุ่งนี้แต่เช้าตรู่เกิด." อุบาสิกา ก็ได้ค่าอย่างนั้น. วิญญู่นั้นดื่มข้าวอูกแล้ว คิดว่า "ไอนนอนอุบาสก พิงส่งของขบเคี้ยหินปานนี้มาเพื่อเรา." อุบาสิก็ได้ส่งของให้เจียว