พระธัมม์ฤาษีถูกถอดแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 216 : หน้า 218/243

ประโยค๒ - พระธัมม์ฤาษีถูกถอดแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 216 [เทวดาทำบาปหลอนภิกษุ] พวกเทวดาผู้สูงอยู่ในพรหมนั้น คิดว่า "พระผูเป็นเจ้า ทั้งหลาย มีสัก ถึงพรหมนั้นโดยลำดับแล้ว; ก็เมื่อพระผูเป็นเจ้า ทั้งหลาย พ้นกันอยู่ในนี้นี่ การที่พวกเราราบสุดและภาคนี้ดุนไม้ ไม่ควรเลย" จึงนั่งลงบนพื้นดิน คิดว่า "พระผูเป็นเจ้าทั้งหลาย อยู่ในที่คืนเดียวในวันนี้ พรุ่งนี้ก็ไปเป็นแน่" ฝ่ายพวกภิกษุ เที่ยวไปบ่นทบทวบในบ้าน ในวันรุ่งขึ้น แล้วก็กลับมายังพรหมนั้นนั่นแหละ พวกทวดว่ากว่า "ใคร ๆ ฉันมันภิกษุสูงไว้ฉันในวันพรุ่งนี้ เพราะฉะนั้น วันนี้จึงไป, พรุ่งนี้เห็นจักไปแน่" ดังนี้แล้ว ก็พากันพอก อยู่ที่พื้นดินนั่นเอง ประมาณครึ่งเดือนโดยอายุนั้น แต่บั้นมา พวกเทวดาคิดว่า "ท่านผู้เจริญทั้งหลาย เห็นว่ามีอยู่ในที่นั่นแน่ ตลอด ๑๓ เดือนนี้ ก็เมือท่านทั้งหลายอยู่ในที่นี้นี่เดือดแล พวกเราเมื่จะขึ้นนั่งบนต้นไม้ ก็ไม่ควร ถึงสถานที่จะพาเอาพวกบุตรและภาคนั่งบนพื้นดินทั้ง ò เดิน ก็เป็นทุกๆ ของพวกเรานะ พวกเราทำอะไร ๆ ให้กุญแจให้ในนี้น่าปล่อย ให้เหมาะ; เทวดาเหล่านั้น เริ่มแสดงรำพร้าขาด และให้ได้นเสียง อมนุษย์ ในที่พักกลางคืนที่พักกลางวัน และในที่สุดของที่กรม นั้น ๆ โรคทั้งหลายมามาเป็นต้น เกิดแก่ภิกษุแล้ว ภิกษุเหล่านี้ถามกันและว่า "ผู้มีอายุ โรคอะไรเสียงแทงคุณ ? โรคอะไรเสียงแทงคุณ ?" กล่าวว่า "โรคความเสียหายแทงผม โรคไdet เสียแทงผม" ดังนี้แล้ว กล่าวว่า "ผู้มีอายุ วันนี้ ผมได้เห็นร่าง