พระอธิษฐานภิญญา ภาค ๒ - หน้าที่ 24 : หน้า 26/243

ประโยค - พระอธิษฐานภิญญา ภาค ๒ - หน้าที่ 24 หม้อ," จึงพูดว่า "ฉันจักไปไหนนั่น, เด็กเหล่านี้ชนะฉันหลายคะแนนแล้ว, พี่จะชนะเอาคะแนนคืนให้นั้น. นายโมสกะ. ที่ล้าคุณพ่อ. ลูกเศรษฐี. อย่ากลัวพี ฉันจักนำวันนี้ไปเอง, พวกเด็กหลายคนชนะฉันแล้ว ที่จึงชี้ชวนเอาคะแนนให้ฉัน จนกว่าฉันจะกลับมา. ได้ยินว่า โมสกะเป็นผู้ฉลาดในการเล่นคี, เพราะฉะนั้น ลูกชายของเศรษฐีรู้อยู่ในวงเงี้ยว นายโมสกะนั้นไว้อย่างนั้น ฝ่ายโมสกะนั้น จึงพูดกับลูกเศรษฐีนี้ว่า "ถ้ากระนั้น จงไปบอกกับนายช่างมันว่า "ทราบว่า เมื่อวานนี้ คุณพ่อผม สั่งให้ท่านทำงานไวอย่างหนึ่ง, ท่านจงทำงานนั้นไว้สำเร็จ" ดังนี้แล้ว ส่งเขาไปแล้ว, ลูกชายของเศรษฐีนี้ นั่งเลขสำนักนาย ช่างหมอมั่วแล้ว ได้กล่าวตามสั่งนั้น. ครั้งนั้น นายช่างหมอ ได้ลููกชายเศรษฐีนี้ ตามคำสั่งเศรษฐีสั่งไว้ทั่ว แล้วโยนไปในเตา. ฝ่ายนายโมสกะ เล่นตลอดภาคของวัน พอกตเย็นก็กลับบ้าน, เมื่อเศรษฐีเห็นแล้ว จึงถามว่า "ไม่ไปไหมหรือ? พ่อ" ก็แจ้งถึงเหตุที่คนไม่ไปและเหตุที่น้องชายไปให้ทราบ. เศรฐี้ฝึกค่านันแล้ว จึงร้องลั่นว่า "อย่าได้ม่าเลย" ปานประหนึ่งว่า มีโลหิตเดือดพล่านในสรีระทั่งสิ้น ประคองแขนรำราญอยู่ว่า "ช่างหมอผู้เจริญ อย่าให้เราจิ้นหย่เสียเลย อย่าให้เราจิ้นหย่เสียเลย" ดังนี้ ได้ไปยังสำนักของนายช่างหมอขันแล้ว. นายช่างหมอ เห็นเศรษฐีนี้ มาอยู่โดยอากรอย่างนั้น จึง