ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - พระธัมม์พุทธเจ้าถูกฉลาดแปล ภาค ๒ - หน้า ที่ 223
[พระพุทธเจ้าทรงพยาบาลและทรงแสดงธรรม]
ก็ธรรมกว่า พระพุทธเจ้าหลาย ยอมไม่ทรงจะตรวจดูโลก
สิ้น ๒ วาระ (คือ) ในกาลใกล้รุ่ง เมื่อทรงตรวจดูเดิม
แต่บอปากแห่งจักรวาท ทำพระฤาษีให้มังต่อพระครูฑฎี เมื่อทรง
ตรวจดูเวลาเย็น ทรงตรวจดูจำเดิมแต่พระครูฑฎี ทำพระฤาษีให้มังต่อที่
(ออกไป) ภายในกฎ ก็ในสมัยนั้น พระปฏิคัตติสมาสะ ปรากฏแล้ว
ภายในบ่อยนี้พระฤาษีของพระผู้พระภาค พระศาสดารังเห็นอุปโสวัย
แห่งพระอรหัตของสักกฤษกๆ ทรงดำริว่า "ภิกษุนี้ ถูกพวกสัทธิวิหาริก
เป็นต้น ทอดทิ้งแล้ว บัดนี้ เธอออกเว้นเสรี ก็ไม่มีพี่พ้องอื่น" ดังนี้
แล้ว จึงเสด็จออกจากพระครูฑฎี เหมือนเสด็จเที่ยวอาริกในวิหาร เสด็จ
ไปสูโรงไฟ ทรงล้างมือ ใส่น้ำ ยกตั้งบานตา เมื่อทรงรอให้น้ำร้อน
ได้ประทับในโรงไฟนั่นเอง ทรงรู้ความที่ร้อนแล้ว เสด็จไป
จับปลายติงที่ศาสกุนอน ในกาลนั้น พวกภิกษุ กราบทูลว่า
"ขอพระองค์ จงเสด็จกลับไป พระเจ้าขา พวกเขาพระองค์จักยก (เอง)
(ช่วยกัน) ยกเตียง นำไปสูโรงไฟ พระศาสดารังให้นางรมมา
ทรงทำน้ำร้อน (ใส่) แล้ว ทรงสั่งกิญจะนั่นให้ (เปลือง) เอา
ผ้าห่มของเธอ ให้ขยำด้วยน้ำร้อน แล้วให้ผิงแดด ลำดับนั้น พระ
ศาสดา ประทับอยู่ในที่ใกล้ของเธอ ทรงรดศีรระนั้นให้อยู่ด้วยน้ำอุ่น
ทรงอุ้มร่างของเธอ ให้เธออาบแล้ว ในที่สุดแห่งการอาบของเธอ
ผ้ามันนั้นแห้งแล้ว ที่นั้นพระศาสดา ทรงช่วยเธอให้ผ้ามันนั้น ทรง
๑. สำนวนภาษามคธ ใช้หาชัด