ธรรมะเพื่อประชา: แนวคิดการบำเพ็ญบารมี : หน้า 31/554

ธรรมะเพื่อประชา แนวคิดการบำเพ็ญบารมี(๓) ๑๐ น้ำก็ออกจากหม้อมิได้เหลืออยู่เลย มิได้รักษาน้ำไว้ในหม้อนั้น แม้ฉันใด เธอเห็นยาจกทั้งหลายทั้งที่เป็นชั้นต่ำา ชั้นกลาง ชั้นสูงก็ตาม จงให้ทานโดยไม่เหลือ เหมือนหม้อน้ำที่เขาคว่ำ ปาก ฉันนั้นเหมือนกัน” *ก่อนหน้าที่พระบรมโพธิสัตว์จะบังเกิดเป็นสุเมธดาบส ท่านได้สร้างบารมีเพื่อปรารถนาพุทธภูมิมาก่อนหน้านั้นแล้ว ได้บำเพ็ญบารมีมาในช่วงแรก โดยตั้งความปรารถนาในใจ ๗ อสงไขย เริ่มจากท่านพาแม่เดินทางข้ามมหาสมุทรไปค้าขาย ต่างแดน แต่ถูกคลื่นลูกใหญ่โหมกระหน่ำใส่เรือ ทำให้เรือ อับปางในระหว่างทาง ลูกเรือทั้งหลายจมน้ำตายเป็นภักษาของ ปลาและเต่า ส่วนท่านไม่ยอมแพ้ ได้แบกมารดาและตั้งความ ปรารถนาว่า หากเราพ้นทุกข์แล้ว เราจะพาสรรพสัตว์ทั้งหลาย ให้พ้นจากกองทุกข์ไปด้วย ด้วยความเป็นลูกยอดกตัญญูของท่าน ทำให้นางมณี เมขลาได้ช่วยท่านขึ้นสู่ฝั่งได้อย่างปลอดภัย ตั้งแต่นั้นมาท่านก็ ทําตามมโนปณิธานที่ได้ตั้งใจไว้ มุ่งบำเพ็ญบารมีเรื่อยมา แต่ยัง ไม่บอกใคร จนเวลาผ่านไป ๗ อสงไขยจึงมีความมั่นใจมากขึ้น สร้างความดีต่อเนื่องมากเข้า จากนั้นท่านเริ่มเปล่งวาจาให้ *มก. ทูเรนิทาน เล่ม ๕๕ หน้า ๑๙