ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๑ ๒ (ไขปริศนา)
๔๒๗
ยอมเอาชีวิตเป็นเดิมพันเพื่อให้ได้ชัยชนะมา โดยทั่วไปเมื่อมี
อุปสรรคหรือปัญหาที่ลึกซึ้งเกิดขึ้น จะอาศัยคนธรรมดาทั่วไปมา
วิเคราะห์แก้ไขปัญหานั้นไม่ได้ ต้องอาศัยนักปราชญ์บัณฑิตมา
แก้ปมปัญหาเหล่านั้น เพราะฉะนั้น บ้านเมืองไหนมีนักปราชญ์
บัณฑิตมาก บ้านเมืองนั้นก็มีแต่ความเจริญรุ่งเรือง เราอาจ
สังเกตได้ว่า แต่ละประเทศมีการรณรงค์ ทุ่มเทงบประมาณ
มากมาย เพื่อให้พลเมืองมีการศึกษาสูงๆ จะได้นำวิชาความรู้มา
พัฒนาประเทศชาติบ้านเมืองให้เจริญก้าวหน้า
สำหรับเรื่องของมโหสถบัณฑิตในครั้งนี้ เป็นตอนที่ต้อง
อาศัยปัญญาญาณที่ลึกซึ้งเนื่องจากมีปัญหาที่พระราชาตรัสถามไว้
ซึ่งกว่าจะตอบได้ต้องพิจารณากันนานหลายวัน *เรื่องมีอยู่ว่า
เช้าวันหนึ่ง พระเจ้าวิเทหราช ทอดพระเนตรไปทางช่องพระแกล
ทรงเห็นแพะและสุนัขตัวหนึ่งมีความสนิทสนมเป็นมิตรกัน จึงได้
กลายเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นในพระทัย
เมื่อบัณฑิตทั้งหลายมาเข้าเฝ้าพร้อมหน้ากันแล้ว จึง
ตรัสถามเป็นปริศนาธรรมว่า “สัตว์เหล่าใดเป็นเพื่อนกันในโลกนี้
แม้ไปด้วยกันเพียง ๗ ก้าว ไม่เคยมีในกาลก่อน สัตว์ทั้งสอง
เหล่านั้นเป็นศัตรูกัน บัดนี้มาเป็นเพื่อนสนิทรักใคร่กัน เป็น
*มก. มโหสถบัณฑิต เล่ม ๒๓ หน้า ๓๖๒