ธรรษะเพื่อประชาชน: เดินตามทางของบัณฑิต : หน้า 248/554

ธรรษะเพื่อประชาช เดินตามทางของบัณฑิต (๔) ๒๔๗ ยากแค้นว่า ถ้าอย่างนั้นท่านจงนั่งลงเถิด ท่านจักได้ข้าวปายาส ของเราหน่อยหนึ่ง จันทเทพบุตรได้เข้าไปนั่งใกล้ๆ ท้าวสักกะ ต่อ มา สุริยเทพบุตรก็เข้าไปหาเศรษฐี ได้กล่าวปิยวาจา ซึ่งเป็น ถ้อยคำที่ยกใจท่านเศรษฐีว่า “ผู้ใดเมื่อแขกนั่งแล้ว มิได้บริโภคโภชนะแต่ผู้เดียว พลี กรรมของผู้นั้น ย่อมมีผลจริง ทั้งความเพียรแสวงหาทรัพย์ย่อม มีประโยชน์โดยแท้ ดูก่อนโกสิยเศรษฐี เพราะเหตุนั้น ข้าพเจ้า จะขอกล่าวกับท่าน ท่านจงขึ้นสู่หนทางของพระอริยเจ้า จงให้ทาน และจงบริโภค เพราะว่าผู้บริโภคคนเดียวหาได้มีความสุขไม่ เศรษฐีได้สดับคำของสุริยเทพบุตรแล้ว ก็ปลื้มใจ ความ ตระหนี่ที่บดบังใจมานาน เริ่มลบเลือนออกไปเรื่อยๆ กลายเป็น ผู้มีจาคะเข้ามาแทนที่ เมื่อใจสบายแล้ว ก็อยากให้ทานขึ้นมา ทั้งๆ ที่ข้าวปายาสที่ตนกำลังหุงอยู่นั้น มีเพียงพอสำหรับคนเดียวจริงๆ แต่ก็กล่าวเชื้อเชิญด้วยความพึงพอใจว่า ให้รอก่อน ท่านจักได้ ข้าวปายาสของเราหน่อยหนึ่ง สุริยเทพบุตรจึงไปนั่งถัดจาก จันทเทพบุตร ต่อมา มาตลีเทพบุตรได้เข้าไปหาเศรษฐี และกล่าว ถ้อยคําอันเป็นที่รัก ยังใจให้เอิบอาบเหมือนกันว่า “ก็บุรุษไปสู่สระ แล้วบูชาที่แม่น้ำชื่อพหุกาก็ดี ที่สระชื่อคยาก็ดี ที่ท่าชื่อโทณะก็ดี