ธรรมะเพื่อประชามโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๑ ๕ (เลือกคู่ครอง) : หน้า 454/554

ธรรมะเพื่อประช มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๑ ๕ (เลือกคู่ครอง) ๔๕๓ นางอมราฟังแล้ว ก็มิได้โกรธเคืองอะไร แต่เอาอกเอาใจ มโหสถว่า “ถ้าข้าวต้มไม่อร่อย ท่านก็กินขนมที่กำลังร้อนๆ นี้เถิด” พลางส่งขนมให้มโหสถ มโหสถชิมดูแล้ว รู้สึกชื่นใจในรสขนม ของนาง แต่แสร้งบ่นว่า “ไม่อร่อย เป็นขนมที่ไม่มีรสชาติเอา เสียเลย” นางอมราก็ไม่ว่าอะไร คอยทำหน้าที่ที่ดีต่อไป นางบอกว่า “ถ้าขนมไม่อร่อย ท่านลองกินข้าวสวยดูเถอะ” นางได้นำข้าวสวย มาให้มโหสถอีก มโหสถก็ทำอาการเหมือนเดิม แสร้งพูดจาให้ นางขุ่นเคือง อย่างไรก็ตามนางยังสามารถรักษาภาวะปกติของ ตนไว้ได้ ทําให้มโหสถพอใจนางมาก มโหสถได้เห็นการต้อนรับขับสู้ของนางอมรา และบิดา มารดาของนาง รู้สึกเหมือนได้อยู่บ้านของตัวเอง อีกทั้งได้ สังเกตกิริยามารยาททุกอย่างของว่าที่ภรรยาแล้ว รู้สึกพอใจ ความเป็นผู้มีสติปัญญาเฉลียวฉลาด กิริยามารยาทก็พอเหมาะ พอสม ส่วนตัวเองก็แสดงความสามารถในการชุนผ้าที่หาใคร เทียบไม่ได้ เพียงวันเดียวเท่านั้นสามารถเย็บผ้าที่ชาวบ้านขนมา ให้ปักชุนจนหมด ทำให้ได้เงินค่าจ้างถึง 9,000 กหาปณะ เมื่อมโหสถพิสูจน์ความเป็นกุลสตรีของอมราจนมั่นใจแล้ว ก็เอ่ยปากบอกบิดามารดาของนางว่า จะขอลูกสาวไปเป็นคู่ชีวิต ด้วย บิดามารดาซึ่งพอใจในตัวมโหสถอยู่แล้ว ก็ไม่ขัดข้อง มโหสถจึงนําผ้าสาฎกเนื้อดีที่ติดตัวมาด้วยมอบให้นางอมรา