เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๗ - เสด็จออกบรรพชา : หน้า 139/554

ธรรมะเพื่อประชา เวสสันดรชาดก ตอน ที่ ๗ (เสด็จออกบรรพชา) ๑๓๘ เมื่อพระเวสสันดรพร้อมด้วยพระราชโอรส พระราชธิดา และพระราชเทวี เสด็จถึงภูเขาคันธมาทน์ก็ได้ประทับพักผ่อน ชั่วครู่ และออกเดินทางต่อไปยังเชิงเขาวิปุลบรรพต ทรงประสบ สิ่งต่างๆ ที่น่ารื่นรมย์ใจตลอดทาง แม้จะมีสัตว์ป่ามากมาย แต่สัตว์ ทุกจําพวกต่างแสดงอาการเป็นมิตร พระโอรสพระธิดาทั้งสอง พากันเล่นสนุกสนานอย่างเบิกบาน ทรงเดินทางเข้าป่าลึก ไปเรื่อยๆ ไม่มีใครรู้สึกว้าเหว่ หรือกังวลใจ มีแต่ความโล่งโปร่งใจ มองไปทางไหนก็เห็นป่าไม้ ภูเขา ลำธาร ที่สวยสดงดงาม ขณะนั้น พิภพของท้าวสักกเทวราชแสดงอาการร้อน ท้าวสักกะพิจารณาแล้ว ทรงรู้ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จึงตรัส เรียกวิสสุกรรมเทพบุตรมาเข้าเฝ้า เพื่อให้ไปสร้างอาศรมที่เขา วงกต วิสสุกรรมเทพบุตรรับเทวบัญชาแล้ว รีบลงจากเทวโลก ไปแสวงหาสถานที่อันน่ารื่นรมย์ เนรมิตบรรณศาลา ๒ หลัง ที่ จงกรม ๒ แห่ง ที่พักกลางคืน ที่พักกลางวัน และได้ตระเตรียม บริขารสําหรับไว้ใช้ จากนั้นได้จารึกอักษรไว้ว่า “ท่านผู้หนึ่งผู้ใด ใคร่จะบวชก็จงใช้บริขารเหล่านี้” พร้อมกับห้ามเหล่าอมนุษย์ หมู่เนื้อหมู่นก ที่มีเสียงดังรบกวนเข้ามาใกล้ นี่เป็นช่วงเวลาแห่งการสร้างมหาทานบารมี และ เนกขัมมบารมีของพระโพธิสัตว์ของเรา แม้จะประสบความทุกข์