ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
เดินตามทางของบัณฑิต (๕)
๒๕๓
*เมื่อท้าวสักกเทวราช จันทเทพบุตร สุริยเทพบุตร
ต่างอาศัยความกรุณา ลงจากเทวโลกเพื่อมาโปรดและปราบ
ความเห็นผิดของท่านเศรษฐี โดยหวังจะให้กลับจิตกลับใจใหม่
เพื่อให้หันมาบริจาคทาน
อันเป็นบันไดก้าวแรกของการไปสู่สุคติ
โลกสวรรค์ เทพบุตรแต่ละท่านแปลงเป็นพราหมณ์เข้าไปขอ
ข้าวปายาส และได้สรรหาถ้อยคําที่โน้มน้าวใจ ให้ท่านเศรษฐี
ยินดีในการให้ทาน
เมื่อมาถึงวาระของมาตลีเทพบุตรบ้าง ท่านสามารถ
กล่าวปิยวาจา ถึงขนาดเมื่อเศรษฐีฟังแล้ว รู้สึกหนักใจที่จะไม่ให้
แต่ครั้นจะให้ก็กลัวว่าข้าวปายาสคงไม่เหลือแน่ เพราะมีพราหมณ์
ผู้ไม่ได้รับเชิญ มารอบริโภคภัตของตนถึง ๓ คน แต่ถ้าจะไม่ให้ก็
อึดอัด ส่วนความตระหนี่ที่ฝังแน่นอยู่ในใจนั้น ก็ยังไม่หลุดออก
ไปเลยทีเดียว มันรบกันไปรบกันมาอยู่ภายใน ระหว่างให้กับไม่ให้
เมื่อกุศลจิตส่งผลก่อน จึงได้แต่พูดด้วยความลำบากใจว่า “เอาล่ะ
ถ้าอย่างนั้นท่านจงนั่งลงเถิด เราจะให้หน่อยหนึ่ง” มาตลีเทพบุตร
จึงไปนั่งถัดจากสุริยเทพบุตร
ต่อมา ปัญจสิบเทพบุตรได้เข้าไปหาท่านเศรษฐีอีก โดย
*มก. สุธาโภชนชาดก เล่ม ๑๒ หน้า ๔๖๕