ธรรมะเพื่อประช: มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๒๐ : หน้า 494/554

ธรรมะเพื่อประช มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๒๐ (อย่าบอก ความลับแก่ใคร) ៤៩៣ ฝ่ายมโหสถบัณฑิตสังเกตเห็นกิริยาของเสนกะและ พระราชา ก็รู้ว่า อาจารย์ทั้งสี่นี้ ได้ยุยงให้พระราชากำจัดตน เมื่อเสร็จงานในราชสำนักจึงทูลลาออกไปก่อน เพื่อจะจับพิรุธ ของอาจารย์ทั้งสีให้ได้ โดยเข้าไปหลบซ่อนอยู่ใต้ถังข้าวสาร เพราะทุกวันหลังจากเข้าเฝ้า อาจารย์ทั้งสี่จะไปนั่งปรึกษาหารือ กันถึงกรณียกิจ บนถังข้าวสารใกล้ประตูพระราชนิเวศน์นั้น จากนั้นจึงจะแยกย้ายกันกลับบ้าน ฝ่ายอาจารย์เสนกะได้ทูลยุยงพระเจ้าวิเทหราชให้ ตายใจยิ่งขึ้นว่า มโหสถจะก่อกบฏแน่นอน ทำให้พระราชา ทั้งทรงหวาดกลัว และทรงกริ้วมโหสถหนักยิ่งขึ้น ถึงกับมอบ พระขรรค์ให้อาจารย์เสนกะไปฆ่ามโหสถ เมื่อได้พระขรรค์แล้ว อาจารย์เสนกะตั้งใจว่า รุ่งเช้า ทันทีที่มโหสถเดินเข้ามาใน ราชสํานัก ตนจะเอาพระขรรค์ติดคอมโหสถทันที และให้แห่ ประจานไปทั่วเมือง หนามทิ่มแทงใจของตนจะได้หมดไปเสียที เมื่ออาจารย์ทั้งสี่เดินออกมาจากราชสำนัก ด้วยความ สบายอกสบายใจ ต่างมานั่งสนทนากันบนถังข้าวสารใบนั้นตาม ปกติ เสนกะได้บอกความลับของตนแก่อาจารย์ทั้งสามว่า “ตนได้ หลับนอนกับหญิงแพศยาคนหนึ่ง แล้วฆ่านางทิ้งเพื่อแย่งชิง เครื่องประดับจากนาง ตนไม่เคยบอกเรื่องนี้แก่ใครยกเว้นสหาย คนหนึ่งเท่านั้น ฉะนั้น ตนจึงกล่าวว่า ควรบอกความลับแก่สหาย”