ธรรมะเพื่อประชา: แนวคิดการบำเพ็ญบารมี : หน้า 35/554

ธรรมะเพื่อประชา แนวคิดการบำเพ็ญบารมี(๓) ๓๔ โดยเฉพาะเสบียงที่จะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้นั้น ต้องเป็น ทานที่ไม่ใช่ทานธรรมดา ต้องเป็นมหาทานบารมี คือ ต้องทุ่มชีวี เอาชีวิตเป็นเดิมพัน การทำความดีโดยเอาชีวิตเป็นเดิมพันนั้น เรียกว่า บารมี ท่านรู้ว่า ทานบารมีนี้ เป็นบารมีข้อแรกที่สำคัญมาก ขาด ทานบารมีแล้วจะเสียเวลา กำลังกายและกำลังสติปัญญาไปกับ การแสวงหาปัจจัยสี่ การบำเพ็ญบารมีอย่างอื่นก็ลำบาก อีกทั้ง กายนี้ถูกจำกัดด้วยกฎของไตรลักษณ์ มีช่วงเวลาชีวิตอยู่จำกัด ท่านจึงสอนตนเองว่า จะบำเพ็ญทานบารมีประหนึ่งหม้อที่คว่ำ คายนํ้าออกหมดไม่ให้เหลือเลย นี่เป็นความคิดอันยิ่งใหญ่ ความคิดที่ดีที่จะรื้อสัตว์ขนสัตว์ ไปสู่อายตนนิพพานของพระบรมโพธิสัตว์ เป็นความคิดที่คนใน โลกไม่กล้าคิดกัน มีแต่พระโพธิสัตว์เท่านั้นที่คิดเช่นนี้ เมื่อเข้าใจ กันแล้ว ขอให้ทุ่มเทสร้างมหาทานบารมีให้เต็มที่ อย่าให้ความ ตระหนี่มาครอบงำาจิตใจเรา แต่จะต้องฆ่าความตระหนี่ให้ได้ ขอจบเรื่องแนวคิดในการที่จะเริ่มต้นสร้างบารมีไว้เพียงเท่านี้ก่อน ในตอนต่อไปจะกล่าวถึงความคิดในการที่จะสร้างบารมีอื่นๆ ที่ยิ่งๆขึ้นไป