ชีวิตนักบวชในธรรมะ : หน้า 144/554

ธรรมะเพื่อประช ตอนที่ ๘ ( ชี วิ ต นักบวช) เว ส สั น ด ร ช า ด ก ต อ น ที ๑๔๓ ชรา นางจะเป็นเหตุที่จะมาเติมมหาทานบารมีของพระเวสสันดร โพธิสัตว์ให้แก่รอบยิ่งๆ ขึ้นไป เมื่อครั้งที่แล้ว หลวงพ่อได้กล่าว ถึงตอนที่พระเวสสันดรเดินทางถึงภูเขาคันธมาทน์ หรือเขาวงกต ซึ่งท่านได้รับการช่วยเหลือเป็นอย่างดี ทั้งจากพระราชาผู้ครอง เมืองต่างๆ และพระอินทร์ โดยพระอินทร์ได้ส่งวิสสุกรรมเทพบุตร มาเนรมิตสถานที่เพื่อใช้นําเพ็ญสมณธรรม *เมื่อพระเวสสันดรเห็นสถานที่ซึ่งวิสสุกรรมเทพบุตร เนรมิตไว้ ทรงเข้าพระทัยว่า เป็นสถานที่สำหรับพวกบรรพชิต จึงเสด็จเข้าไปตรวจดู ครั้นทอดพระเนตรเห็นอักษรที่เทวดา จารึกไว้ทรงรู้ทันทีว่า สถานที่นี้ท้าวสักกะทรงเป็นผู้ประทานให้ จึงเสด็จเข้าไปในบรรณศาลา ทรงเปลื้องพระแสงขรรค์ และ พระแสงศร ทั้งพระภูษา ทรงนุ่งผ้าเปลือกไม้สีแดง พาดหนัง เสือบนพระอังสา เกล้ามณฑลชฎา ทรงถือเพศบรรพชิต ทรง จับธารพระกร เสด็จออกจากบรรณศาลา พลางเปล่งอุทานว่า “โอ สุขจริงหนอ สุขจริงหนอ บัดนี้ เราได้ถึงบรรพชาแล้ว” พระนางมัทรีเทวีทอดพระเนตรเห็นพระสวามีในเครื่อง ทรงของบรรพชิต ทรงหมอบลงที่พระบาทด้วยความเคารพ *มก. เวสสันตรชาดก เล่ม ๖๔ หน้า ๖๗๐