ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๓ (กำเนิด พระเวสสันดร)
๑๐๐
ขณะนั้นเอง ลมกรรมชวาตก็ปั่นป่วน พระราชาทรงให้ทำ
พลับพลาสําหรับประสูติทันที
ครั้นพระโพธิสัตว์ออกมาจากครรภ์ของพระมารดา
เพียงลืมพระเนตรทั้งสองได้เท่านั้น ก็เหยียดพระหัตถ์ออกมา
พลางกล่าวกับพระมารดาว่า “ข้าแต่พระแม่เจ้า หม่อมฉันจะ
บริจาคทาน มีทรัพย์อะไรพอที่จะให้ลูกบริจาคได้บ้าง” พระชนนี
ตรัสตอบว่า “ลูกรัก ลูกจงบริจาคทานตามอัธยาศัยเถิด” จากนั้น
ก็วางถุงเงินถุงทองในพระหัตถ์ของพระกุมารที่กำลังแบอยู่
พระประยูรญาติได้ขนานพระนามว่า เวสสันดร เพราะ
ประสูติในถนนของพ่อค้า ในวันที่ท่านประสูตินั้น ช้างพังเชือก
หนึ่งซึ่งสามารถเหาะได้ ได้นำลูกช้างเผือกขาวปลอดมาถวาย
และจากไป ฝ่ายพระราชาได้ประทานนางนม ๖๔ นาง แต่ละ
นางล้วนมีรูปร่างพอดี ไม่สูงเกินไป ไม่เตี้ยเกินไป เมื่อทรงอายุได้
๔ ขวบ พระราชาทรงให้ทำเครื่องประดับสำหรับพระราชกุมาร
ราคา 900,000 กหาปณะ พระราชกุมารผู้มีใจรักในการให้ทาน
ได้ใช้เครื่องประดับมาประดับเพียงครั้งเดียวเท่านั้น ก็เปลื้อง
เครื่องประดับนั้นแก่นางนมทั้งหลาย ไม่ทรงรับเครื่องประดับ
ที่เหล่านางนมถวายคืนอีก เหล่านางนมได้กราบทูลเรื่องราวที่
เกิดขึ้นพระราชาก็ให้ทําเครื่องประดับชิ้นใหม่ประทานให้พระโอรส