ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรระพี ประช
มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๑๙ (แก้ปัญหาเทพ)
៤៨៣
มีค่าโบราณกล่าวไว้ว่า อันความรู้วิทยาเหมือนอาวุธ
ประเสริฐสุดซ่อนใส่ไว้ในฝัก หมายถึงว่า ผู้รู้ท่านรู้จักเก็บภูมิรู้
ไม่แสดงพร่ำเพรื่อ เหมือนมีดที่ลับคมดีแล้วเก็บไว้ในฝัก การมี
วิชาความรู้มากเป็นสิ่งที่ดี และจะดียิ่งขึ้นเมื่อรู้จักนำความรู้ไป
ใช้ให้ถูกกาลเทศะ ถูกสถานที่ จึงจะสมกับความเป็นผู้มีทั้ง
ศาสตร์และศิลป์ เป็นผู้รู้จริง ซึ่งท่านจะไม่อวดฉลาด แต่จะหา
โอกาสที่เหมาะสม ในการพูดจาแต่ละครั้งก็เพื่อยังประโยชน์
ใหญ่ให้เกิดขึ้น พูดยกใจคนฟังให้สูงขึ้น ทำให้ผู้ฟังเกิดแรง
บันดาลใจในการทําความดี ทําสิ่งที่เป็นประโยชน์ เป็นไปเพื่อ
การบรรลุมรรคผลนิพพานอันเป็นทางอมตะ ที่บัณฑิตนักปราชญ์
ทั้งหลายปรารถนา
ครั้งที่แล้ว เราได้รับฟังคุณธรรมของบัณฑิตในคราว
ตกทุกข์ได้ยากว่า ท่านสอนตัวเองอย่างไร บัณฑิตที่แท้นั้น
แม้ตกทุกข์ก็ไม่ทิ้งธรรม ท่านไม่ยอมแสวงหาความสุขบนความ
ทุกข์ของคนอื่น ในยามเสื่อมจากลาภยศสรรเสริญ ก็สงบใจได้
ดำรงชีวิตอยู่อย่างมีความสุขราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น เป็นผู้พร้อม
เสมอต่อทุกๆ สถานการณ์ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีหรือร้าย เมื่อเกิด
วิกฤติในชีวิต ก็แสวงหาโอกาสในวิกฤตินั้น และไม่ยอมพลาดใน
การใช้โอกาสนั้นให้เป็นประโยชน์ บัณฑิตนักปราชญ์ที่แท้ท่าน
ฝึกตัวกันอย่างนี้