ธรรมะเพื่อประชา: การเดินตามทางของบัณฑิต : หน้า 293/554

ธรรมะเพื่อประชา เดินตามทางของบัณฑิต (๑๐) ๒๕๒ บัณฑิตพึงทําความดีทุกเมื่อ ถ้าทำความดีช้าไป อกุศล จะเข้าแทรก เนื่องจากการชิงช่วงและช่วงชิงของความดีความ ชั่วนั้นมีอยู่ตลอดเวลา มนุษย์ทุกๆ คนนั้น ตราบใดที่ยังไม่หมด สิ้นอาสวกิเลส ต้องไม่ประมาทในการสร้างความดี เพราะความ ดีหรือบุญกุศลเป็นเสบียงที่สำคัญที่สุดของทุกชีวิต สำหรับการ เดินทางไกลในสังสารวัฏ ดังนั้น จึงควรหมั่นสั่งสมบุญให้มาก ให้ทุกลมหายใจเป็นไปเพื่อการสั่งสมบุญบารมี เมื่อใจของเรา ผูกพันกับการสร้างบารมีเช่นนี้ จิตใจย่อมจะถูกกลั่นให้ใสสะอาด บริสุทธิ์ เหมาะสมที่จะเป็นภาชนะรองรับบุญใหญ่ รองรับการ บรรลุมรรคผลนิพพานต่อไป พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน สัมมาทิฏฐิสูตรว่า “สมฺมามนํ ปณิธาย สมฺมาวานํ อภาสิย สมมากมฺมานิ กตฺวาน กาเยน อิธ ปุคฺคโล พหุสฺสุโต ปุญฺญฺกโร อปุปสฺมึ อิธ ชีวิเต กายสฺส เภทา สปฺปญฺโญ สงฺคิ โส อุปปชชติ บุคคลในโลกนี้ ตั้งใจไว้ชอบ กล่าววาจาชอบ ทำการ งานชอบด้วยกาย มีการสดับมาก ทำกรรมเป็นบุญไว้ในชีวิต อันมีประมาณน้อยในมนุษยโลกนี้ บุคคลนั้นเป็นผู้มีปัญญา เมื่อตายไป ย่อมเข้าถึงสวรรค์”