ธรรมะเพื่อประชาชน: มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๑ ๒ : หน้า 432/554

ธรรมะเพื่อประช มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๑ ๒ (ไขปริศนา) ๔๓๑ คาถาที่จดจํามา ซึ่งมีเนื้อหาคล้ายคลึงกับที่เสนกบัณฑิตกล่าว พระราชาได้สดับแล้วทรงชื่นชมโสมนัส ฝ่ายมโหสถทูลตอบเป็น คนสุดท้ายว่า “ข้าแต่มหาราชเจ้า ตั้งแต่อเวจีจนถึงภวัคคพรหม ยกเว้นข้าพระองค์เสียแล้ว คนอื่นใครจะรู้ถึงปัญหานี้” จากนั้น ก็ได้กราบทูลว่า “แพะมี ๔ เท้า มี ๔ กีบ มีกายไม่ปรากฏ สุนัข นำหญ้ามาให้แพะกิน ส่วนแพะคาบเนื้อมาให้สุนัข พระองค์ผู้ สมมติเทพผู้ประเสริฐประทับอยู่บนปราสาทได้ทอดพระเนตรเห็น การนำอาหารมาแลกกัน และได้ทอดพระเนตรเห็นมิตรธรรม ของสัตว์ทั้งสอง พระเจ้าข้า” จากนั้นได้กราบทูลในรายละเอียด ทั้งหมด พระราชาได้สดับคำเฉลยของบัณฑิตทั้งห้า ก็ทรงปีติ โสมนัสมาก ที่ทุกคนสามารถแก้ปัญหาที่ลึกซึ้งของพระองค์ได้ จึงทรงมอบรถเทียมม้าอัสดรแก่บัณฑิตทั้งห้าท่าน เราจะเห็นว่า เมื่อมีปัญหาลึกซึ้งเกิดขึ้น ย่อมต้องการ บัณฑิตเช่นนี้แหละ บัณฑิตเป็นผู้ยังโลกนี้ให้สว่าง ช่วยขจัด ความมืดมิด คือ ความไม่รู้จริงให้หมดสิ้นไป ให้พวกเราทุกคน หมั่นฝึกฝนอบรมตนเอง ให้เป็นผู้พร้อมที่จะเรียนรู้ตลอดเวลา หมั่นเป็นคนช่างสังเกต หมั่นเข้าไปสอบถามผู้รู้ ต่อไปเราจะ กลายเป็นศูนย์รวมแห่งความรู้ทั้งหลาย ที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นคือ ความรู้ทั้งหลายประมวลรวมอยู่ในศูนย์กลางกาย ดังนั้น เราจะ ต้องหยุดใจเพื่อเข้าไปหาแหล่งแห่งความรู้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ให้ได้กันทุกคน