เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๗ (เสด็จออกบรรพชา) : หน้า 136/554

ธรรมะเพื่อประช เวสสันดรชาดก ตอน ที่ ๗ (เสด็จออกบรรพชา) ๑๓๕ เมื่อพระเวสสันดรบรมโพธิสัตว์กล่าวอำลาพระราชชนก ชนนี และเหล่าประยูรญาติแล้ว ได้นำพระนางมัทรี และพระ โอรสพระธิดา เสด็จออกเดินทางสู่เขาวงกตกันตามลำพัง ใน ระหว่างเดินทาง ท่านได้ประสบเหตุอัศจรรย์หลายอย่าง เช่น เมื่อพระโอรสพระธิดาทอดพระเนตรเห็นพฤกษชาติเผล็ดผลใน ป่าใหญ่ อยากเสวยผลไม้เหล่านั้น ต้นไม้เหล่านั้นก็น้อมกิ่งลงมา ให้พระโอรสพระธิดาสามารถเด็ดเสวยได้เองอย่างง่ายด้วย พระนางมัทรีราชเทวีทอดพระเนตรสิ่งอัศจรรย์นี้ รู้ทันทีว่า เป็น เพราะอำนาจแห่งทานบารมีของพระเวสสันดร เมื่อพบใครที่เดินสวนทางมา ท่านได้ไต่ถามทางไปเขา- วงกต เนื่องจากเป็นสถานที่ที่ห่างไกลมาก คนที่ชำนาญทางได้ แนะนำว่า ตั้งแต่เหตุดรราชธานี ถึงภูเขาชื่อสุวรรณคีรีตาละ ประมาณ ๕ โยชน์ ตั้งแต่สุวรรณคีรีตาละถึงแม่น้ำชื่อโกนติมารา ๕ โยชน์ เดินทางไปอีก ๕ โยชน์ จะพบภูเขาอัญชนคีรี ไปอีก ๕ โยชน์ จะเป็นบ้านพราหมณ์ชื่อตุณณวิถุนาลิทัณฑ์ จากนั้นไป อีก ๑๐ โยชน์ จะถึงมาตุลนคร รวมตั้งแต่เหตุดรนครถึงแคว้น นั้นเป็น โยชน์ แต่เป็นเรื่องอัศจรรย์ว่า เทวดามาช่วยย่น หนทางให้ ทำให้กษัตริย์ทั้ง ๔ พระองค์ เสด็จถึงมาตุลนคร ซึ่ง เป็นเมืองหลวงของแคว้นเจตรัฐใช้เวลาเพียงวันเดียวเท่านั้น นี่ เป็นเพราะบุญ คนดีนั้นแม้ตกทุกข์ได้ยากก็จะมีผู้คอยติดตาม ๓๐