ธรรมะเพื่อประชา: เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๖ (เชิญพระเวสันดร กลับ พระนคร) : หน้า 213/554

ธรรมะเพื่อประชา เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๖ (เชิญพระเวสสันดร กลับ พระนคร) ครั้นกองทัพเดินทางเข้าสู่ป่าใหญ่ พระชาลีราชกุมารให้ ตั้งค่ายที่ริมฝั่งสระมุจลินท์ พระนางมัทรีทรงสังเกตเห็นว่า กองทัพเหล่านี้มาดี ไม่ใช่มาร้าย จึงกราบทูลพระสวามีว่า “ขอ พระองค์ทรงพิจารณาถึงพรที่ท้าวสักกเทวราชประทานเถิด เห็น ทีความสวัสดีจะพึงมีแก่เราทั้งสองจากพลนิกายนี้อย่างแน่นอน” ขณะนั้น พระเจ้าสัญชัยได้ปรึกษากับพระนางผุสดี ราชเทวีว่า ถ้าหากไปหาพระเวสสันดรที่อาศรมพร้อมกันทั้งหมด อาจเกิดความเศร้าโศกกันใหญ่ พระองค์จึงขอเสด็จเข้าไปก่อน ให้กัณหาชาลีราชนัดดาเสด็จตามเข้าไป จากนั้นได้เสด็จลงจาก คอช้าง ตรงเข้าไปที่อาศรมของพระโอรสพร้อมด้วยเหล่าอามาตย์ ครั้นทอดพระเนตรเห็นพระเวสสันดร นั่งเข้าฌานอยู่ในบรรณ- ศาลานั้น พระองค์ทรงดีพระทัยเป็นอย่างยิ่ง พระเวสสันดรและพระนางมัทรีทอดพระเนตรเห็น พระราชบิดา เสด็จลุกขึ้นถวายบังคมแสดงการต้อนรับ พระเจ้าสัญชัย ทรงสงสารพระโอรส จนสุดที่จะกลั้นน้ำตาไว้ได้ ครั้นบรรเทา ความโศกแล้วทรงแจ้งข่าวว่า หลานทั้งสอง คือ ชาลีและกัณหา ได้รับการไถ่ถอนจนเป็นไทแล้ว พระโพธิสัตว์เจ้าได้ทรงสดับดังนั้น ก็ทรงโล่งพระทัย ฝ่ายพระนางผุสดีเทวีดำริว่า บัดนี้กษัตริย์ทั้ง สามคงจะหายโศกลงบ้างแล้ว จึงเสด็จตามเข้าไปที่อาศรม