ธรรมะเพื่อประช: เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๒ : หน้า 94/554

ธรรมะเพื่อประช เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๒ (พระนางผุสดี ขอ พร ๑๐ ประการ) ๕๓ ผุสดีเทพกัญญาไม่รู้ว่า ตนจะต้องจุติเป็นธรรมดา จึง ทูลถามว่า “ข้าแต่เทวราช ข้าพระบาทขอนอบน้อมแด่พระองค์ ข้าพระบาทได้ทําบาปกรรมอะไรไว้หรือ ฝ่าพระบาทจึงให้ ข้าพระบาทจุติจากทิพยสถานที่น่ารื่นรมย์ ดุจลมพัดต้นไม้ใหญ่ ให้หักไป” ท้าวสักกเทวราชรู้ว่า นางเป็นผู้ประมาท จึงได้ตรัสว่า “เธอมิได้ท่าบาปกรรมไว้เลย และเธอไม่เป็นที่รักของเราก็หาไม่ แต่บุญของเธอสิ้นแล้ว เพราะฉะนั้นความตายใกล้เธอเข้ามา ทุกขณะ เธอจักต้องพลัดพรากจากไป จงเลือกรับพร ๑๐ ประการ จากเราผู้จะให้ ณ บัดนี้เถิด” ผุสดีเทพกัญญาได้สดับคำท้าวสักกเทวราช รู้ว่าตนจะ ต้องจุติแน่นอน จึงทูลขอพรว่า “ข้าแต่เทวราช ถ้าพระองค์จะ ประทานพรแก่ข้าพระบาทไซร้ ข้อที่ ๑. ขอให้ข้าพระบาทจึงได้ เป็นอัครมเหสีของพระเจ้าแผ่นดินในกรุงสีพี ๒. ข้าพระบาทจึง เป็นผู้มีจักษุดำเหมือนตาลูกมฤคีซึ่งมีดวงตาดำ ๓. จึงมีขนคิ้วดำ ๔. จึงเกิดในพระราชนิเวศน์นั้นโดยนามเดิมว่าผุสดี ๕. จึงได้ พระราชโอรสผู้ให้สิ่งอันเลิศ ประกอบความเกื้อกูลแก่ยาจก ไม่ตระหนี่ เป็นผู้ที่พระราชาทุกประเทศบูชา มีเกียรติ มียศ 5. เมื่อข้าพระบาททรงครรภ์ ขอให้อุทรราบเรียบ ๗. กันทั้งคู่ ของข้าพระบาทอย่าพึงหย่อนยานจึงเป็นปกติตราบกระทั่งชรา ๔. แม้แก่หง่อมแล้ว อย่าได้มีผมหงอก ๙. ขอให้มีผิวพรรณละเอียด