เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๔ (พระราชทาน ช้างมงคล) : หน้า 109/554

ธรรมะเพื่อประชา เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๔ (พระราชทาน ช้างมงคล) ១០៨ ครั้งที่แล้ว ได้กล่าวถึงเมืองกาลิงคะที่เกิดฝนแล้ง เกิด ทุพภิกขภัยข้าวยากหมากแพงไปทั่ว แม้พระราชาจะสมาทาน อุโบสถศีลแล้ว ก็ยังไม่สามารถทำให้ฝนตกได้ จำเป็นต้องส่ง พราหมณ์ทั้งแปด ไปขอช้างมงคลของพระเวสสันดร พราหมณ์ ทั้ง ๘ ท่าน ชื่อ รามะ ธชะ ลักขณะ สุชาติมันตะ ยัญญะ สุชาตะ สุยามะ และโกณฑัญญะ เมื่อพราหมณ์เดินทางไปถึงกรุงเชตุดร แทนที่จะแต่งตัวเต็มยศเหมือนราชทูตทั่วไป ต่างชักชวนกัน ปลอมแปลงเป็นยาจกขอทานผู้น่าสงสาร นุ่งเสื้อผ้าเก่าๆ ขาดวิ่น เนื้อตัวเปื้อนฝุ่นธุลีไปนั่งรอพระเวสสันดรที่โรงทาน ชาญฉลาดของพวกพราหมณ์ นี่เป็นวิธีอัน *เช้าตรู่วันนั้น เมื่อพราหมณ์ทั้งแปดเห็นพระเวสสันดร ออกตรวจโรงทาน พวกเขารีบเข้าไปนั่งล้อมรอบช้างมงคล ครั้นถูกตรัสถามว่า “ดูกรท่านพราหมณ์ผู้มีเล็บยาวมีขนยาว พวกท่านเหยียดแขนขวาออกมา จะขออะไรกับเราหรือ” พราหมณ์ทั้งแปด ทูลตอบว่า “ข้าแต่สมมติเทพ พวกข้า- พระองค์จะทูลขอหัตถีรัตนะตัวประเสริฐนี้ ไปยังกาลิงครัฐ พระเจ้าข้า” จากนั้นได้ทูลเรื่องราวที่เกิดขึ้นทุกอย่างตามความ เป็นจริง *มก. เวสสันตรชาดก เล่ม ๖๔ หน้า ๖๑๔