ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๘ (แก้ปมปริศนา)
ออกไปไม่มีที่สิ้นสุด
ตามความละเอียดของกายธรรมที่ขยายไป
อย่างไม่มีที่สิ้นสุด อยากรู้เรื่องอะไรก็รู้ได้หมด เหมือนอย่าง
พระบรมศาสดาของเราที่ทรงได้รับการเฉลิมพระนามว่า เป็น
พระสัพพัญญู คือ ทรงรู้ทุกอย่าง รู้แจ้งโลกทั้งหมด เพราะความ
มีดซึ่งเกิดจากอาสวกิเลสที่มาปิดบังดวงปัญญา ธาตุธรรม เห็น
จำ คิด รู้ของพระองค์หลุดร่อนออกไปหมด เหลือแต่ความ
สว่างไสวอยู่ในดวงจิตตลอดเวลาทั้งหลับทั้งตื่น และเพราะตื่น
จากอวิชชาที่มาปิดบังดวงปัญญาไว้ จึงเป็นพุทธะ ผู้รู้ ผู้ตื่น
ผู้เบิกบานตลอดกาล
แสงสว่างแห่งปัญญานั้นนับได้ว่าสว่างกว่าความสว่างใดๆ
ในโลก และจักรวาล ผู้ปฏิบัติจนสามารถเข้าถึงดวงปัญญา จะมี
ปัญญาญาณ สามารถสอนตัวเอง อย่างน้อยก็สามารถสอนตัวเอง
ให้นํารงชีวิตอยู่บนพื้นฐานของสัมมาอาชีวะ มีปัญญารู้ถูกรู้ผิด
ไม่หลงไปทําผิดพลาด ไม่ประมาทในชีวิต อันจะเป็นเหตุให้ต้อง
พลัดตกไปเกิดในอบายภูมิ แสงสว่างแห่งปัญญานั้นยังจะส่อง
นําทางไปสู่สวรรค์ และนิพพานอีกด้วย
*ในครั้งนี้ ยังคงนำเรื่องมโหสถบัณฑิตผู้มีปัญญาเฉียบ
*มก. มโหสถบัณฑิต เล่ม ๖๓ หน้า ๓๔๖