ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
แนวคิดการบำเพ็ญบารมี(๓)
๓๒
เสร็จไม่ทัน พระทีปังกรพุทธเจ้าพร้อมพระสาวกบริวารเสด็จมาถึง
ท่านจึงใช้สรีระของท่านนอนพาดทางเดิน อาราธนาพระพุทธองค์
ให้เหยียบพระบาทลงบนกายของท่านเพื่อข้ามตรงที่ยังทำไม่เสร็จ
ทั้งนี้เพื่อไม่ให้พระบาทของพระพุทธองค์ และพระสาวกบริวาร
เปรอะเปื้อนด้วยโคลนตม
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเห็นสุเมธดาบสแล้ว ทรง
พยากรณ์ว่า อีก ๔ อสงไขย 900,000 มหากัป ดาบสท่านนี้
จะได้บรรลุธรรมเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงบอกทั้งชื่อโคตร
เมืองที่เกิด ชื่อของพุทธมารดา พุทธบิดา และสาวกด้วย หลังจาก
ที่ท่านได้รับพุทธพยากรณ์แล้ว เป็นธรรมดาของพระบรมโพธิสัตว์
ที่จะใคร่ครวญตรวจตราพิจารณาว่า จะต้องบำเพ็ญคุณความดี
อะไรบ้าง เพื่อให้บรรลุตามความปรารถนานั้น
ท่านตรวจตราด้วยการใช้อภิญญาสมาบัติ ระลึกชาติ
ของตนและสอนตนเองว่า การเกิดที่จะได้สร้างบุญบารมีได้เต็ม
ที่ต้องใช้กายมนุษย์ กายมนุษย์นี้ยังตกอยู่ในไตรลักษณ์ มีเกิดขึ้น
ตั้งอยู่ และเสื่อมสลายไป กายนี้อยู่ได้ช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น
อยู่ได้ด้วยอาหาร ต้องมีปัจจัยสี่ เป็นสิ่งหล่อเลี้ยง หากขาดสิ่ง
เหล่านี้แล้ว ร่างกายย่อมไม่ดำรงอยู่ได้
หากเกิดมาแล้วขาดปัจจัยสี่ คือ อาหาร เครื่องนุ่งห่ม