ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
เดินตามทางของบัณฑิต (๘)
២៨០
เทพธิดาอาสาตอบว่า “ข้าแต่โกสิยดาบส ในที่นี้สหาย
ของข้าพเจ้าไม่มี ข้าพเจ้าเป็นเทวดามีชื่อว่า อาสา เกิดในดาว
ดึงสพิภพ ที่มายังสำนักของท่าน เพราะหวังสุธาโภชน์ ข้าแต่
ท่านผู้มีปัญญาอันประเสริฐ ท่านจงแบ่งสุธาโภชน์นั้น ให้แก่
ข้าพเจ้าบ้าง” โกสิยดาบสรู้ว่า เทพอาสาเป็นผู้ให้ความหวังและ
ความสําเร็จเฉพาะบุคคลที่ตัวเองชอบใจ แต่ไม่ได้ให้แก่คนที่
ตัวเองไม่ชอบใจ เธอเป็นผู้ที่ไม่ได้ตั้งความหวังไว้โดยชอบ จึง
กล่าวสอนว่า
“พ่อค้าทั้งหลาย มีความหวังแสวงหาทรัพย์ ย่อมพากัน
ล่องเรือแล่นไปในทะเล พ่อค้าเหล่านั้นส่วนมากมักถูกพายุพัด
จมลงในท่ามกลางมหาสมุทร ถูกสัตว์ร้ายในมหาสมุทรทำ
อันตรายจนถึงแก่ชีวิตบ้าง ทรัพย์สมบัติต้องสิ้นไปบ้าง น้อยคน
นักที่จะสมหวังดังใจปรารถนาส่วนชาวนาย่อมไถนาด้วยความหวัง
หว่านพืชก็กระทำโดยแยบคาย แต่ไม่ได้ประสบผลอะไรจาก
ข้าวกล้านั้นเลย เพราะโดนเพลี้ยบ้าง ฝนแล้งบ้าง
สัตว์ผู้แสวงหาความสุข เป็นผู้ใคร่จะไปสู่สุคติสวรรค์
ละทิ้งธัญชาติ ทรัพย์ และหมู่ญาติของตน อุตส่าห์ออกไป
ทําความเพียรตามลำพัง แต่ได้ประพฤติวัตรอันเศร้าหมอง
ตลอดกาลนานเพราะความไม่รู้ สัตว์เหล่านั้นเป็นผู้เดินทางผิด
ย่อมไปสู่ทุคติเพราะความหวังผิด เพราะฉะนั้น ท่านชื่อว่า อาสา