ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑ ๓ (บริจาค พระนางมัทรี)
១៨៧
พลบค่ำจึงหลีกเข้าป่าไปพระนางมัทรีรีบเดินทางกลับอาศรมทันที
มองไม่เห็นพระโอรสพระธิดา ก็รีบเสด็จไปเฝ้าพระเวสสันดร
ทูลถามถึงพระโอรสพระธิดาทั้งสอง
ครั้งแรกพระเวสสันดรยังไม่ให้คําตอบพระนาง เพราะ
เกรงว่า ความพลัดพรากระหว่างมารดากับลูกนั้น อาจทำให้
นางต้องสลบหรือตรอมใจตายในขณะนั้น จึงทําเป็นกล่าวโทษ
พระนางว่ากลับมามืดค่ำ ไม่เป็นห่วงเป็นใยพระองค์ และบุตร
ธิดาที่รอคอยอยู่ พระนางมัทรีได้สดับพระราชดำรัสเช่นนั้น
จึงทูลเล่าเรื่องเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น
พระเวสสันดรทรงเปิดเผยว่า บัดนี้พระองค์ได้บริจาค
กัณหาชาลีให้กับพราหมณ์ชูชกไปแล้ว ขอพระนางจงอนุโมทนา
ในปิยปุตตทานอันประเสริฐนี้เถิด พระนางมัทรีตกพระทัยจนถึง
แก่วิสัญญีภาพสลบล้มลง เพราะความโศกที่บุตรทั้งสองต้อง
พรากจากไป
ด้วยอาการตกพระทัยว่าพระนางคงสิ้นพระชนม์ พระ
เวสสันดรจึงเข้าไปประคองนางไว้ที่ตัก รีบแก้ไขให้พระนางฟื้น
เอาน้ำลูบหน้าให้หายจากอาการสลบไสล สักครู่พระนางมัทรี
ก็ได้สติรู้สึกตัวขึ้น ทรงเกิดหิริโอตตัปปะ รีบลุกขึ้นกราบขอขมา
พระโพธิสัตว์ พลางทูลว่า “ข้าแต่สมมติเทพ หม่อมฉันขอ