พระเวสสันดรชาดก ตอนที่ 14 : หน้า 192/554

โ เว ส ส น ด ร ช า ด ก ต อ น ที่ ๑ ๔ ( พ ร ะ เ ว ส สั น ด ร ข อ พ ร ๘ ป ร ะ ก า ร ) ข้าแต่ท้าวสักกะ เมื่อหม่อมฉันบริจาคทาน ทรัพย์สมบัติ จึงไม่หมดสิ้นไป บริจาคแล้วไม่พึงเดือดร้อนภายหลัง เมื่อ กําลังบริจาค พีทําจิตให้ผ่องใส เมื่อหม่อมฉันพ้นจากอัตภาพนี้ จึงไปสู่สวรรค์ ถึงชั้นดุสิตอันวิเศษ จุติจากชั้นดุสิตมาเป็นมนุษย์ พึงเป็นผู้ไม่เกิดอีก