ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๒๑
ที่ ๒๑ (ผู้เปี่ยมด้วยความเมตตา)
๕๐๑
เพียงคนเดียวเท่านั้น เสนกะเป็นบัณฑิตแต่มีมือเปื้อนเลือด
ทําผิดต่ออาญาแผ่นดินพระองค์ไม่สมควรเลี้ยงโจรไว้ในราชสํานัก
พระเจ้าข้า”
พระราชาตรัสถามเสนกะว่า เป็นจริงอย่างที่มโหสถ
โจทก์มาหรือไม่ เมื่อเสนกะรับว่าเป็นจริง จึงรับสั่งให้จับเสนกะ
ไปขังไว้ในเรือนจํา มโหสถกราบทูลความลับของปุกกุสะต่อไปว่า
“ข้าแต่พระจอมประชากร ปุกกุสะเป็นโรคเรื้อนไม่สมควรจะใกล้
ชิดพระราชา แต่ไม่ยอมกราบทูลพระองค์ ได้โกหกพระองค์
ตลอดมาเพราะเห็นแก่ลาภสักการะ ไม่เห็นแก่ชื่อเสียงของ
พระองค์ ถ้าใครรู้เข้า ย่อมต้องนินทาพระองค์ว่า มีบุรุษโรค
เรื้อนเป็นราชบัณฑิต"
พระราชาสอบถามความจริงจากปุกกุสะแล้ว ทรงรับสั่ง
ให้ทหารนําตัวไปขังทันที จากนั้น มโหสถบัณฑิตได้กราบทูล
ความลับของกามินทะว่า “ทุกวันข้างแรมกามินทะจะถูกยักษ์ชื่อ
นรเทพเข้าสิง ร้องเหมือนสุนัขบ้าอยู่ในบ้าน คนที่รู้เรื่องนี้มี
เพียงลูกชายคนเล็กของกามินทะเท่านั้น ส่วนเทวินทะเป็นคน
เห็นแก่ลาภยิ่งนัก ได้ขโมยมณีรัตนะของพระองค์ มีเพียงมารดา
ของเขาเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ ขอพระองค์จงทรงสอบถามความจริง
กับบัณฑิตเหล่านี้เถิดพระเจ้าข้า” พระราชาตรัสถามกามินทะ