ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑ ๓ (บริจาค พระนางมัทรี)
១៨៩
เต็มเปี่ยมด้วยศรัทธา ฉันนั้น ข้าพระองค์มาเพื่อทูลขอพระนาง
มัทรีกับพระองค์ ขอพระองค์โปรดพระราชทานพระมเหสีแก่
ข้าพระองค์ด้วยเถิด”
พระโพธิสัตว์ได้สดับเช่นนั้น แทนที่จะตรัสว่า เมื่อวาน
อาตมาได้ให้บุตรธิดาแก่พราหมณ์ไปแล้ว อาตมาจะต้องอยู่ใน
ป่ารูปเดียวเท่านั้น จักให้มัทรีแก่ท่านได้อย่างไร กลับมีความปีติ
โสมนัสที่พระองค์ยังมีโอกาสที่จะได้ทำทานให้ยิ่งๆ ขึ้นไปอีก จึง
ตรัสว่า “ดูก่อนพราหมณ์ อาตมาจะให้ในสิ่งที่ท่านขอมา อาตมา
ไม่หวั่นหวาดต่อการบริจาคภรรยาเป็นทาน ใจของอาตมายินดี
ยิ่งในทาน”
พระนางมัทรีทรงบันลือสีหนาท ตรัสบอกพระสวามีว่า
“หม่อมฉันผู้ยังเป็นสาว เป็นเทวีของพระราชาองค์ใด พระราชา
องค์นั้นเป็นพระภัสดาผู้เป็นใหญ่ของหม่อมฉัน พระองค์ทรง
ปรารถนาจะพระราชทานแก่บุคคลใด ก็จงพระราชทานแก่
บุคคลนั้น หรือจะพึงขายจึงฆ่าเสียก็ย่อมได้ เพราะฉะนั้น
พระองค์จงกระทำสิ่งที่ทรงชอบพระทัยเถิด หม่อมฉันไม่โกรธ”
ตรัสดังนี้แล้ว ทรงหลั่งนํ้าทักษิโณทกลงในมือของพราหมณ์
พระราชทานปิยทารทานแก่พราหมณ์ ทันทีที่หลั่งน้ำทักษิโณทก
สิ่งมหัศจรรย์ทั้งหลายก็บังเกิดขึ้นอีก พระนางมัทรีทรงดุษณีภาพ
ไม่ทรงขวยเขิน และไม่ทรงร้องไห้ ทรงยินดีในทานที่พระสวามี