ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๑ ๔ (คู่ครองในอุดมคติ)
៤៤៦
ครั้งนั้นมีธิดาของเศรษฐีตกยาก ออมราเทวีนางมีรูปงาม
ได้รับการฝึกมารยาทตามแบบฉบับของกุลสตรีทุกอย่าง วันนั้น
นางหุงข้าวต้มแต่เช้า หาบเดินไปหาบิดาที่กำลังไถนา
ได้พบกับ
มโหสถซึ่งกำลังเดินผ่านไปพอดี มโหสถสังเกตเห็นกิริยาอาการ
และลักษณะผู้ดีของนาง จึงอยากเลียบเคียงสนทนากับนาง
ได้ถามนางเป็นภาษาใบ้ด้วยการยื่นก๋ามือตั้งแต่ไกล
นางอมรารู้ความหมายว่าการกำมือหมายถึงมีคู่ครองแล้ว
แต่ถ้าแบมือออกแสดงว่า ยังไม่ได้อยู่ในปกครองของชายใด
นางจึงตอบด้วยการแบมือออก เมื่อมโหสถรู้ว่านางยังไม่ได้
แต่งงาน จึงเดินเข้าไปถามใกล้ๆ ว่า “นางผู้เจริญ เธอชื่ออะไร”
ฝ่ายหญิงสาวตอบว่า “สิ่งใดไม่มีในอดีต ในอนาคตหรือในปัจจุบัน
สิ่งนั้นเป็นชื่อของข้าพเจ้า”
มโหสถเป็นคนมีปัญญา จึงเฉลยว่า “นางผู้เจริญ ชื่อว่า
ความไม่ตายไม่มีในโลก ฉะนั้น เธอจึงชื่อว่าอมรา” เมื่อได้รับ
คำยืนยันว่า ชื่ออมรา มโหสถจึงถามต่อว่า “เธอจะนำข้าวต้มนี้
ไปให้ใคร” หญิงสาวตอบเป็นปริศนาว่า “ข้าพเจ้านำไปเพื่อ
บุพเทวดา” มโหสถกล่าวว่า “พ่อแม่ได้ชื่อว่าเป็นบุพเทวดา
เธอคงจะนำข้าวต้มไปให้บิดาของเธอใช่ไหม” นางยืนยันว่าใช่
ครั้นมโหสถถามถึงบิดา นางตอบว่า “บิดาของดิฉัน ทำ