ธรรมะเพื่อประชา: มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๒๒ : หน้า 509/554

ธรรมะเพื่อประชา มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๒๒ (ผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน) ม ៥០៨ ท่านจะแสวงหาลาภสักการะ ด้วยวิธีการที่ซื่อสัตย์สุจริตไม่ ฉ้อโกงใครมา หากได้มาจากความทุกข์ของคนอื่น ท่านจะไม่ทำ เด็ดขาด ก่อนที่ท่านจะรับตำแหน่งใหญ่โตสักตำแหน่งนั้น ต้อง พิจารณาไตร่ตรองซ้าแล้วซ้ำเล่าว่า จะเป็นประโยชน์ต่อตนและ คนอื่นอย่างไรบ้าง ถ้าเห็นว่าเกิดประโยชน์ ท่านถึงจะรับ เหมือนดังเรื่องของมโหสถบัณฑิตซึ่งมาถึงตอนสุดท้ายแล้ว ท่านเป็นตัวอย่างที่ดี เป็นผู้ฉลาดในการรับตำแหน่ง ได้มาแล้วก็ ไม่มัวเมาในอำนาจ ได้ใช้อำนาจให้เกิดประโยชน์ เพื่อเป็น อุปกรณ์สําคัญในการสร้างบารมีให้ยิ่งๆ ขึ้นไป *เมื่อมโหสถบัณฑิตเข้ารับราชการ ผ่านร้อนผ่านหนาว มามาก ผ่านช่วงเวลาที่วิกฤติมาพอสมควร การกระทำของท่าน ได้พิสูจน์ความเป็นบัณฑิตอย่างแท้จริงให้พระราชาได้เห็น ทำให้ พระเจ้าวิเทหราช ทรงมีพระหฤทัยโสมนัส ทรงเลื่อมใส ใน คุณสมบัติของมโหสถเป็นอย่างยิ่ง ทรงดำริว่า มโหสถบัณฑิต มีความรอบรู้ในสรรพสิ่ง อีกทั้งเป็นผู้มีอัธยาศัยกว้างขวาง มีเมตตากรุณา แม้ในบุคคลที่มุ่งหมายประหัตประหารตน ก็ยัง แผ่ไมตรีจิตตอบ เป็นผู้สามารถในการปกครอง เป็นที่เคารพ *มก. มโหสถบัณฑิต เล่ม ๖๓ หน้า ๔๒๖