ธรรมะเพื่อประชา: มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๑๖ ลี้ภัยการเมือง : หน้า 461/554

ธรรมะเพื่อประชา มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๑๖ ลี้ภัยการเมือง) ៤៦០ และเทวินทะ ว่าทำอย่างไรจึงจะกำจัดมโหสถได้ มิเช่นนั้นพวกตน ก็จะเหมือนวัวแก่ที่ไม่มีค่าแก่การเทียมเกวียน เสนกะได้ออก อุบายด้วยการแอบไปลักขโมยพระจุฬามณีของพระราชา ให้ ท่านปุกกุสะไปขโมยสุวรรณมาลา กามินทะแอบเข้าไปขโมยผ้า คลุมเตียง ซึ่งเป็นผ้ากัมพลเนื้อดี ส่วนเทวินทะไปขโมยฉลอง พระบาททองคํา จากนั้นให้คนใช้หาทางเอาไปซุกไว้ที่บ้านของ มโหสถ เมื่อปรึกษาหารือกันแล้ว ต่างก็ไปดำเนินการทันที เมื่อเสนกะลักขโมยจุฬามณีมา ได้เอาใส่ไว้ในหม้อเปรียง และสั่งนางทาสีให้นําหม้อเปรียงไปเร่ขายที่บ้านของมโหสถ นางอมราภรรยาของมโหสถสังเกตเห็นว่า นางทาสีคนนี้ปักใจ เหลือเกินที่จะขายหม้อเปรียงให้กับคนที่บ้านของนาง เมื่อนาง ทาสีเผลอ นางจึงแอบล้วงมือเข้าไปในหม้อเปรียง ก็รู้ว่ามีพระ จุฬามณีของพระราชาอยู่ข้างใน นางเห็นผิดสังเกตจึงตัดสินใจ รับซื้อไว้ พร้อมกับลงชื่อของผู้นำมาขาย และวันเดือนปีที่รับซื้อ ฝ่ายปุกกุสะวางสุวรรณมาลาในผอบซึ่งบรรจุดอกมะลิ กามินทะวางผ้าคลุมเตียงในกระเช้าที่บรรจุผัก และเทวินทะ สอดฉลองพระบาททองคำไว้ในฟ่อนข้าวเหนียว แล้วส่งไปขาย ที่บ้านของมโหสถ นางอมราซึ่งเป็นคนฉลาดเมื่อรับซื้อแล้ว ก็บอกมโหสถถึงเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น ฝ่ายบัณฑิตทั้งสี่รีบเดินทางไปราชสํานักตั้งแต่เช้า และ