ธรรมะเพื่อประช: เส้นทางสู่ความเป็นพุทธะ (๒) : หน้า 74/554

ธรรมะเพื่อประช เส้นทางสู่ความเป็นพุทธะ (๒) เมื่อเกิดมาเป็นมนุษย์แล้ว ถ้าประมาทพลาดพลั้ง ไม่ระมัดระวัง ตนเอง อาจเกิดอุบัติเหตุถึงขั้นหูหนวกตาบอดได้ จะไม่เป็นคนบ้า แต่จะเป็นคนมีสติปัญญาแจ่มใส มีดวงปัญญาที่สว่างไสวอยู่ ภายในตลอดเวลา จะไม่เป็นคนใบ้ คนแคระ ไม่เกิดในชนชาติ มิลักขะ คือ พวกคนป่าเถื่อนที่ไร้การศึกษา แต่จะเกิดในชนชาติ ที่มีอารยธรรม หรือมีการศึกษาดีเท่านั้น ธรรมดาของพระโพธิสัตว์จะไม่เกิดในท้องของนางทาสี คือ ไม่เกิดเป็นลูกทาส ไม่เป็นคนนิยมมิจฉาทิฏฐิ ไม่เป็นคน กลับเพศ ไม่หลงทำอนันตริยกรรม ๕ อย่าง ไม่เป็นคนโรคเรื้อน แม้เข้าถึงทุคติถือกำาเนิดเป็นสัตว์เดียรัจฉานก็มีอัตภาพไม่ใหญ่ กว่าช้าง ไม่เล็กกว่านกกระจาบ อัตภาพสุดท้ายของท่านจะไม่ เวียนมาในกำเนิดเดียรัจฉานอีก ท่านไม่เกิดในอบายภูมิ ตั้งแต่ ปปิปาสิกเปรต คือ เปรต ที่ถูกความหิวกระหายครอบงำตลอดเวลา และนิชฌามตัณหัก เปรต คือ เปรตที่ถูกความอยากเผาผลาญ ไม่เกิดในจําพวก กาลกัญชิกาสูร ซึ่งในแดนนั้นพวกอสุรกายมีความอดอยากมาก ไม่สามารถที่จะได้หยาดน้ำเพียงชุ่มหัวใจหรือเพียงชุ่มลิ้น ตลอด ๒-๓ พุทธันดร เมื่อพวกอสุรกายไปดื่มน้ำที่แม่น้ำ ด้วย แรงกรรมที่ทำไว้น้ำจะกลายเป็นหาดทราย เมื่อลงไปในมหาสมุทร มหาสมุทรก็เป็นแผ่นหินดาด พวกอสุรกายจะ บ ด ถูกความ