ธรรมะเพื่อประช - เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๕ : หน้า 120/554

ธรรมะเพื่อประช เวสสันดรชาดก ตอนที อ น ที่ ๕ (สั ต ต ส ต ก ม ห า ท า น ) ១១៩ ที่ทำได้โดยยากยิ่ง แต่ชาวเมืองสีพียังมีคนตระหนี่อยู่มาก มีใจ ไม่กว้างใหญ่อย่างพระบรมโพธิสัตว์ จึงไม่อนุโมทนา และไม่ พอใจในการกระทำของพระองค์ ถึงกับมารวมตัวกันร้องเรียน พระเจ้าสัญชัย ให้ขับไล่พระองค์ออกนอกเมือง อันที่จริงมงคล- หัตถีนี้เป็นช้างคู่บุญของพระเวสสันดร เพราะได้มาด้วยบุญ โดยมีช้างพังเชือกหนึ่งที่เหาะเหินเดินอากาศได้ได้น่าลูกช้างเผือก มามอบให้ แต่ชาวเมืองถือว่า ช้างนี้เป็นของคู่บ้านคู่เมือง ไม่ใช่ เป็นเพียงของพระเวสสันดรเท่านั้น จึงไม่พอใจกับการบริจาค มงคลหัตถีในครั้งนั้น ในยามราตรี พระเวสสันดรได้เสด็จไปหาพระนางมัทรี อัครมเหสี และให้โอวาทพระนางว่า “เธอจงบริจาคทาน ในท่าน ผู้มีศีลทั้งหลายตามสมควร เพราะทานที่ทำไว้ดีแล้ว จะเป็นที่พึ่ง ของสัตว์ทั้งหลาย ดูก่อนน้องมัทรี เธอจงเอ็นดูในโอรส และ ธิดากับทั้งพระสัสสุ และพระสสุระ กษัตริย์ใดมาสำคัญว่าจะ เป็นภัสดาเธอ เธอจงบำรุงกษัตริย์นั้นโดยเคารพ ถ้าไม่มีใคร สําคัญว่าจะเป็นภัสดาเธอ เพราะเธอไม่ได้อยู่กับฉัน เธอจง แสวงหาภัสดาอื่น เธออย่าได้ลำบากเพราะพรากจากฉันเลย” พระนางมัทรีได้ขอติดตามพระองค์ไปด้วย นางกล่าว ถ้อยคำที่น่าสรรเสริญว่า “ข้าแต่พระมหาราชเจ้า การตายร่วม