ธรรมะเพื่อประช - มโหสถบัณฑิต ตอนที่ 20 (อย่าบอก ความลับแก่ใคร) : หน้า 492/554

ธรรมะเพื่อประช มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๒๐ (อย่าบอก ความลับแก่ใคร) ៤៩១ แพร่ขยายออกไป อาจเป็นผลเสียย้อนกลับมา เป็นปัญหาที่แก้ ไม่ได้ และอาจเป็นผลร้ายถึงชีวิต แม้ความลับไม่มีในโลก แต่ เมื่อยังไม่ถึงเวลา ก็ไม่ควรบอกใคร ให้รู้ไว้เฉพาะตนเท่านั้น ผู้รู้ได้สอนไว้ว่ามิตรเทียมไม่ควรจะให้รู้เหตุสำคัญอันลึกลับ ถึงเป็นมิตรแท้ แต่เป็นคนโง่ หรือมีปัญญาแต่ประพฤติสิ่งที่ไม่ เป็นประโยชน์ ก็ไม่ควรจะให้รู้ความลับเช่นกัน สําหรับเรื่องของ มโหสถบัณฑิตนั้น อาจารย์ทั้งสี่ มีเสนกบัณฑิตเป็นหัวหน้า แม้ จะถือตนว่า เป็นบัณฑิตแต่จิตใจนั้นเป็นยิ่งกว่าคนพาล เพราะ คอยแต่จะหาประโยชน์ใส่ตนหาโทษให้คนอื่นที่ผ่านมาอาจารย์ทั้งสี่ ต่างหาทางก๋าจ้ดมโหสถตลอดเวลา แต่ไม่เคยประสบความสําเร็จ อีกทั้งยังได้รับความเจ็บปวดทั้งกาย และใจอีกด้วย การกระทำ ของคนพาลนั้น เปรียบเหมือนการถ่มน้ำลายรดฟ้า ปาธุลีทวนลม สิ่งนั้นย่อมจะกลับมาตกต้องตนเองทั้งสิ้น *วันหนึ่ง อาจารย์ทั้ง ๔ ท่าน ปรึกษากันว่าจะหาทาง กำจัดมโหสถ ด้วยการลวงถามว่า ควรบอกความลับแก่ใคร มโหสถบอกว่า ไม่ควรบอกความลับแก่ใครเลย ควรเก็บไว้ จนกว่าการงานจะบรรลุผล เมื่อได้รับฟังค่าตอบแล้ว อาจารย์ ทั้งสี่ต่างไปทูลยุยงพระราชาว่า มโหสถคิดกบฏต่อราชสำนัก *มก. มโหสถบัณฑิต เล่ม ๒๓ หน้า ๔๐๘