ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๕ (พิสูจน์ ชายชู้)
៣៦៩
แมลงภู่คู่กับดอกไม้” จากนั้นทั้งสองเริ่มสนทนากันด้วยความ
สนิทสนม ทีฆปิฏฐิเอ่ยขึ้นว่า “นางผู้เจริญใจ คนอย่างโคฬกาฬ
นอกจากจะนำความขี้ริ้วขี้เหร่มา ทำให้ความสวยงามของนาง
ต้องอับเฉาลงแล้ว ยังไม่สามารถให้การบำรุงบ้าเรอนางได้สม
ภาวะของนางอีกด้วย นางไม่ควรจะเป็นคู่กับเขาเลย” เขาพูด
เกลี้ยกล่อมหมายจะได้นางมาเป็นภรรยา นางทีฆตาลาฟังแล้ว
เกิดคล้อยตามคำของทีฆปิฏฐิ เมื่อข้ามถึงฝั่งก็ออกเดินทางต่อไป
โดยไม่ได้สนใจสามีของตนเลย
โคสกาฬเห็นท่าทีของคนทั้งสองในตอนแรก ก็คิดระแวง
แคลงใจอยู่แล้ว ครั้นทั้งสองปล่อยให้ตนคอยอยู่อีกฝั่งหนึ่ง จึง
เกิดความแค้นจนลืมกลัวนํ้าไปเสียสนิท ถึงกับกล้าวิ่งกระโจนลง
ไปในแม่น้ำตามแรงโกรธ เมื่อถึงกลางแม่น้ำจึงรู้ว่าโดนหลอก
เพราะแม่นํ้าตื้นนิดเดียว ครั้นวิ่งขึ้นฝั่งก็ไล่กวดตามคนทั้งสอง
ได้ทัน ได้ร้องตะโกนบอกให้หยุด แล้วขอภรรยาคืน แต่ต่างคน
ต่างไม่ยอมกัน ได้แต่ทะเลาะกันมาเรื่อยๆ กระทั่งถึงศาลาของ
มโหสถ
มโหสถให้คนไปเรียกทั้งสามคนเข้ามาในศาลา สอบถาม
เรื่องราวที่เกิดขึ้น ท่านสามารถเข้าใจเรื่องราวได้อย่างแจ่มแจ้ง
เหมือนไปพบเห็นเหตุการณ์มาด้วยตาตนเอง แต่เพื่อจะแสดง
ปัญญาให้มหาชนได้เห็นจึงบอกว่าจะช่วยวินิจฉัยให้อย่างยุติธรรม