อุปนิสัยบัณฑิตและการสร้างบารมีในเวสสันดรชาดก : หน้า 160/554

ธรระพี ประช เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๐ (ชูชก กล่าว ขอโอรสธิดา) ១៥៩ เราทุกคนต่างรู้กันดีว่า การมีอุปนิสัยบัณฑิตนักปราชญ์ เป็นการพัฒนาคุณธรรมให้สูงขึ้น เป็นบันไดก้าวสู่สวรรค์ การมี อุปนิสัยเพื่อให้บรรลุมรรคผลนิพพานอันสูงส่งกว่าสวรรค์นั้น เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ยากยิ่ง บุคคลนั้นต้องเป็นอภิมหาปราชญ์ มี ใจสูงส่งกว่าบุคคลธรรมดามากนัก พระบรมโพธิสัตว์เจ้าของเรา ท่านกล้าที่จะสละได้แม้กระทั่งบุตรธิดา ซึ่งไม่มีใครในโลกทําได้ แม้เพียงแค่ความคิดยังไม่กล้าคิดกันเลย ท่านเป็นผู้กล้าให้ กล้าคิด กล้าพูด และกล้าทำความดี โดยไม่กลัวปัญหา และอุปสรรคที่จะเกิดขึ้น ท่านพิชิตความ ตระหนี้ในตัวได้ แม้ท่านจะไม่ได้เกิดในยุคสมัยที่มนุษย์ยินดีใน การบริจาค หรือในยุคที่พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองเหมือน พวกเรา แต่พระองค์กลับทุ่มเทสร้างบารมี เพื่อจะได้เป็นแบบ อย่างแก่ชาวโลก น่าพามนุษยชาติ และสรรพสัตว์ทั้งหลาย ให้ หลุดพ้นจากห้วงแห่งสังสารวัฏอันยาวไกล ทรงย่นย่อหนทางไป สู่พระนิพพานให้ใกล้เข้ามา เพราะฉะนั้น เหล่าพุทธบริษัทควรจะหาโอกาสศึกษา ปฏิปทาอันสูงส่งของพระองค์ว่า ท่านมีแนวคิดในการสร้าง บารมีอย่างไร ทำไมถึงกล้าสละพระโอรสพระธิดา ผู้เป็นที่รัก ดังแก้วตาดวงใจ ท่านปรารถนาความสุขอะไรที่ยิ่งไปกว่านั้น