เดินตามทางของบัณฑิต : หน้า 285/554

ธรรมะ ประช เดินตามทางของบัณฑิต (๙) ២៨៤ ความดีหรือบุญกุศลเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเรา เมื่อเราได้ทุ่มเททําลงไปอย่างเต็มที่เต็มกำลัง ความดีนั้นย่อมไม่ ได้สูญหายไปไหน แต่จะคอยอำนวยผลให้เราประสบแต่ความ สุขความสำเร็จ ดังนั้น ทุกคนต้องมีจิตใจเข้มแข็งในการสร้าง ความดี ทุกลมหายใจต้องเป็นไปเพื่อการสั่งสมบุญบารมี เมื่อใจ เราผูกพันกับการสร้างบุญบารมีเช่นนี้ จิตใจย่อมจะถูกกลั่นให้ ใสสะอาดบริสุทธิ์ เหมาะสมที่จะเป็นภาชนะรองรับบุญ และ ธรรมะเบื้องสูงยิ่งๆ ขึ้นไป พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน อิสสรสูตรว่า “โจร่ หรนต์ วาเรนติ หรนฺโต สมโณ ปิโย สมณ์ ปุนปฺปุนายนฺนํ อภินนฺทนฺติ ปณฺฑิตา โจรนำของไปอยู่ย่อมถูกห้าม แต่สมณะนำไปกลับ เป็นที่รัก สมณะมาหาบ่อยๆ บัณฑิตย่อมยินดีต้อนรับ” พวกโจรขโมยถือว่าเป็นผู้ทําความพินาศในโลก และเป็น ผู้ขัดขวางโลก หรือถ่วงความเจริญของโลก ถ้าโลกนี้ไม่มีโจรขโมย มนุษย์ก็ไม่ต้องหวาดกลัวว่า เงินทองของมีค่าที่เก็บไว้จะสูญหาย พวกโจรจึงเป็นประเภทคนที่โลกไม่ปรารถนา เมื่อโจรนำของใคร ไป เจ้าของมักจะเสียดายทรัพย์ อยากได้กลับคืนมา แต่สำหรับ สมณะผู้ฝึกฝนอบรมตนดีแล้ว เป็นผู้ยังโลกให้สว่าง นำความ เจริญมาสู่โลก เมื่อสมณะนำวัตถุสิ่งของของทานบดีไป ทานบดี