ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
เวสสันดรชาดก ตอน ที
ตอนที่ ๑ ๔ (พระเวสสันดร ขอ พร ๘ ประการ)
១៩៨
เท่านั้นก็ถึงกรุงเชตุดร
ใกล้รุ่งของเช้าวันนั้น พระเจ้ากรุงสัญชัยสีวีมหาราช
ทรงพระสุบินว่า มีชายคนหนึ่งผิวดำ นำดอกปทุม ๒ ดอก มา
วางไว้ในพระหัตถ์ จากนั้นก็สะดุ้งตื่นจากที่บรรทม ตรัสเรียก
พวกพราหมณ์ผู้รู้ทํานายพระสุบิน พลางตรัสถามว่า จะมีเหตุ
มงคลอะไรเกิดขึ้น
พวกพราหมณ์ทูลพยากรณ์ว่า “พระประยูรญาติของ
พระองค์ที่จากไปนานจักกลับมา พระองค์จะได้พบกับพระราช
นัดดาทั้งสองที่จากไปนาน” ขณะนั้นเอง พระเจ้าสัญชัยทอด
พระเนตรไปทางถนน ทรงเห็นสองกุมารกุมารีซึ่งมีลักษณะ
คล้ายคลึงกัน คนหนึ่งเหมือนพระชาลี คนหนึ่งเหมือนกัณหาชินา
จึงเกิดความสงสัย แต่คิดไม่ถึงว่ากุมารและกุมารีนี้จะเป็นหลาน
ของพระองค์ จึงทรงรับสั่งให้อำมาตย์ไปเชื้อเชิญเข้ามาใกล้ๆ
และไต่ถามพราหมณ์ถึงความเป็นมาเป็นไปของกุมารกุมารีผู้มี
รูปงามทั้งสองว่า เป็นลูกของใคร เดินทางมาจากไหน
ด้วยความชะล่าใจ ชูชกจึงทูลไปตามความเป็นจริงทุก
ประการว่า ตนได้กุมารกุมารีทั้งสองนี้มาจากพระเวสสันดร แต่
พระเจ้าสัญชัยไม่ทรงเชื่อ จึงตรัสถามว่า “ท่านพูดจาขอบุตร
ธิดาอย่างไร ถึงได้เด็กทั้งสองนี้มา ใครบ้างจะให้บุตรธิดาแก่คน