ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะ ประชา
เส้นทางสู่ความเป็นพุทธะ(๑)
๖๒
บุคคลปรารภจะทําอะไรแล้ว พึงกระทำสิ่งนั้นให้สําเร็จ
ไม่ควรปล่อยทิ้งไว้ เพราะจะทำให้เนิ่นช้าต่อความเจริญก้าวหน้า
ในชีวิต การงานที่คั่งค้างก็เหมือนดินพอกหางหมู นอกจากจะ
พอกพูนภาระแล้ว ยังทำให้เสียการงานอีกด้วย ดังนั้นเราควร
ที่จะเร่งรีบขวนขวายทำงานให้สําเร็จสมบูรณ์ จะได้เป็นอุปนิสัย
ที่ดีติดตัวไปข้ามภพข้ามชาติ เมื่อตัดสินใจจะทําอะไรต่อไป จะ
ได้ไม่ต้องมาห่วงหน้าพะวงหลัง ที่สำคัญเรายังมีงานหลักที่จะ
ต้องท่า อีกทั้งยังเป็นงานหลักที่แท้จริงของมวลมนุษยชาติ คือ
การทำใจหยุดใจนิ่ง ซึ่งถือเป็นกรณียกิจที่สำคัญ เราควรต้อง
หมั่นทำภาวนาให้เข้าถึงพระรัตนตรัย อันเป็นสรณะ ที่พึ่งที่
ระลึกของเราอย่างแท้จริง
มีธรรมภาษิตใน บัคควิสาณสูตร ว่า
“ธรรมดาของพระโพธิสัตว์ทั้งหลาย แม้รู้ว่าสกล
จักรวาลทั้งสิ้น เต็มด้วยถ่านเพลิงซึ่งปราศจากเปลว เกลื่อน-
กล่นด้วยหอก และหลาว ดารดาษไปด้วยหนามแหลม หรือ
เต็มด้วยน้าปริ่มฝั่งแล้ว หากสามารถก้าวข้ามได้ จะได้ตรัสรู้
ธรรมเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ตัดสินใจที่จะทอดเท้าก้าว
ข้ามไป เพื่อให้ได้มาซึ่งสัพพัญญุตญาณอันประเสริฐ”
กว่าที่พระบรมโพธิสัตว์เจ้าแต่ละพระองค์จะสั่งสมบารมีจน